Telewizja MN
Zaloguj
0 
Zobacz także: Reżyser filmu “Nędzarz i madame”: Zapraszam do kin! [NASZ WYWIAD]
Piotr Motyka: Skąd wziął się pomysł na modlitwę o odrodzenie duchowe Warszawy?
Siostry Franciszkanki: Jesteśmy Zgromadzeniem zakonnym, które założył ks. Zygmunt Szczęsny Feliński w Petersburgu w 1857 r. Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi, wyrosło z głębokiej miłosiernej miłości ks. Zygmunta Felińskiego, który widział potrzeby ówczesnego społeczeństwa. W Petersburgu obok bogatej arystokracji i burżuazji nie brakowało ludzi żyjących w skrajnej nędzy, tak katolików jak i prawosławnych. Od początku, ks. Feliński pragnął, by Siostry zajęły się opieką nad dziećmi i osobami starszymi. W ten sposób czynił i uczył ona miłosierdzia według Serca Jezusowego. Czynionemu miłosierdziu nadał wyraz powszechny, ponieważ przedmiotem Bożego miłosierdzia są wszyscy ludzie. Ks. Feliński pragnął zbawienie wszystkich ludzi i równocześnie zalecał miłosierdzie wobec ludzi najbardziej potrzebujących. O. Założyciel pisał do Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi:
Wybierając sobie za wzór Przenajświętszą Rodzinę, do tak doskonałej i niezmąconej dążyć będziecie harmonii, jak ta, co panowała w ubogim domku w Nazarecie. (…)Wszystkie rodziny zapalajcie szczerą pobożnością i prowadźcie do prawdziwej miłości. Starajcie się pomagać przede wszystkim tym najuboższym (…)we wszystkich ich potrzebach. Powołanie do życia w rodzinie jest przede wszystkim powołaniem do miłości, która przejawiać się powinna dążeniem do harmonii i spokoju. Tę prawdę wszczepiajcie w serca rodzin, które Bóg stawia na waszej drodze, aby zapalone tym duchem, dążyły do świętości. (Testament, św. Acbp. Z. Sz. Felińskiego, Warszawa 2009 r.).
Wsłuchując się w zaproszenie św. Ojca Założyciela i dostrzegając ubóstwo duchowe i moralne, ludzi do których posyła nas każdego dnia Pan, pragniemy jako duchowe córki Arcybiskupa Zygmunta Felińskiego, służyć w ten sposób warszawskiemu Kościołowi i odpowiedzieć na jego aktualne potrzeby.
Piotr Motyka: Jaki jest związek św. Zygmunt Szczęsnego Felińskiego ze stolicą naszego kraju?
Siostry Franciszkanki: Zygmunt Szczęsny Feliński urodził się 1 listopada 1822 r. w Wojutynie k. Łucka w niezamożnej, lecz bardzo ambitnej rodzinie szlacheckiej, jako syn Gerarda i Ewy z domu Wendorffów. W 1851 r. zapukał do seminarium duchownego w Żytomierzu. Był wówczas człowiekiem w pełni dojrzałym, miał 29 lat. W grudniu 1852 r. został wysłany na dalsze studia do Cesarskiej Rzymsko – Katolickiej Akademii Duchownej w Petersburgu. Uzyskał stopień kandydata teologii. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk arcybiskupa Ignacego Hołowińskiego. Po dwu latach pracy duszpasterskiej w 1857 r. został mianowany ojcem duchownym w Akademii Duchownej. 6 stycznia 1862 roku, został powołany przez Papieża Piusa IX na stanowisko Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego. Społeczeństwo polskie przyjęło nowego arcybiskupa z dużą dozą krytycyzmu. Zarzucano mu popieranie władz carskich. Arcybiskup Feliński, mimo niechęci ze strony mieszkańców Stolicy i władz, od samego początku rozwinął wspaniałą działalność duszpasterską i społeczną. Osobiście w różnych kościołach głosił Słowo Boże. Polecał odprawiać czterdziestogodzinne nabożeństwo, misje parafialne i rekolekcje. Arcybiskup Zygmunt Sz. Feliński, był pasterzem według Serca Bożego. Arcybiskup gorliwie wizytował parafie, nawiedzał zakłady naukowe i instytucje dobroczynne, przeprowadził reformę programów nauczania w seminarium. Starał się o uwolnienie aresztowanych i zesłanych kapłanów, stanowiska kościelne powierzał gorliwym kapłanom, sprowadził do stolicy znakomitych kaznodziejów, organizował misje i rekolekcje w kościołach, a nawet w szpitalach i więzieniach, przygotowywał synod prowincjonalny, duży nacisk kładł na głoszenie słowa Bożego i katechizację dzieci. Dbał o poziom duchowy i intelektualny kapłanów, jednocześnie zobowiązywał ich do szerzenia oświaty i zakładania szkół elementarnych, aby stworzyć nowe pokolenie ludu „prawdzie wiernego, trzeźwego, uczciwego i moralnego”. Szerzył kult Najświętszego Sakramentu i Matki Bożej, upowszechnił w Archidiecezji nabożeństwo majowe, polecił kapłanom troskę o trzeźwość Narodu. Dbając o wychowanie i nauczanie dzieci i młodzieży założył w Stolicy sierociniec i szkołę, które oddał pod opiekę sióstr Rodziny Maryi. W Warszawie Arcybiskup Feliński, wzywał Naród do rozwagi i owocnej pracy dla dobra kraju. Kierując się doświadczeniem i realną oceną sytuacji, starał się wpłynąć na uspokojenie umysłów i powstrzymać Naród przed rozlewem krwi. Po wybuchu powstania styczniowego (1863), ten dobry Pasterz stanął w obronie uciśnionych i podzielił jego niedolę. Zmiana polityki Rosji wobec Królestwa spowodowała, że Arcybiskup stał się niewygodny. Wezwany do Petersburga opuścił Warszawę 14 czerwca 1863 r., pod eskortą wojskową jako więzień stanu. I przez kolejne 20 lat przebywał w Jarosławiu n. Wołgą.
Piotr Motyka: Gdzie dziś można znaleźć jego ślady w mieście?
Siostry Franciszkanki: Od dnia 17 kwietnia 1862 Siostry Franciszkanki Rodziny Maryi, mieszkają w domu przy ulicy Żelaznej 97. Na placu przed Domem Generalnym Zgromadzenia, znajduje się Figura Matki Bożej Niepokalanej, którą Arcybiskup Feliński poświęcił kiedy opuszczał Warszawę, a 13 stycznia 2017 roku zostało otwarte dla zwiedzających Muzeum Świętego Zygmunta Szczęsnego Felińskiego w tym miejscu. W kaplicach zakonnych w naszych domach, znajdują się relikwie św. Ojca Założyciela. 17 września 2003 roku po uroczystym dziękczynieniu za dar beatyfikacji, któremu przewodniczył Jego Eminencja ks. Kardynał Józef Glemp, Prymas Polski, relikwie Zygmunta Szczęsnego zostały przeniesione z podziemi Bazyliki Archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie do odnowionej Kaplicy Literackiej (znajdującej się w tejże bazylice). Znajdują się tam również obecnie. W kościele p.w. św. Piotra i Pawła na Koszykach, w Śródmieściu, znajduje się mozaika Arcybiskupa Felińskiego, umieszczona w kopule kościoła.
Piotr Motyka: Jaki jest cel inicjatywy?
Siostry Franciszkanki: Celem Modlitwy o odrodzenie duchowe Stolicy, na które zapraszamy każdego 17 dnia miesiąca jest powierzanie codziennych wydarzeń, cierpień, doświadczeń, ale i radości, Bogu przez wstawiennictwo św. Arcybiskupa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego. Ten wielki patriota, pragnący służyć Ojczyźnie pracą, talentami i poświęceniem, zawsze będzie orędował w potrzebach tych, którym będzie zależało na dobru każdego człowieka i całego społeczeństwa. Rozważając i modląc się tekstami pisanymi przez Ojca Założyciela, prozą i wierszem, staramy się przejąć jego troską o dobro każdego mieszkańca Stolicy i Polski. Arcybiskup zawsze widział w zachowaniu wartości chrześcijańskich pomyślną przyszłość Ojczyzny. Wołając w naszych potrzebach i potrzebach Ojczyzny i wszystkich za nią odpowiedzialnych, słowami litanii do św. Acbp. Z. Sz. Felińskiego:
(…)Obrońco praw Kościoła i Narodu,
Prowadzący zbłąkanych do jedności wiary,
Nauczycielu ładu i porządku moralnego,
Szanujący godność każdego człowieka,
Wzywający narody do ewangelicznego braterstwa,
Wytrwale pracujący nad odrodzeniem rodziny(…), wierzymy, że zostaniemy wysłuchani
Piotr Motyka: Jaka byłaby Warszawa na wzór Świętego Zygmunta?
Siostry Franciszkanki: Św. Arcybiskup Zygmunt Feliński, troszczył się o zachowanie wartości chrześcijańskich. Mówił:
(…) kto zna historię ten wie, że wierność naszych ojców i praojców w zachowaniu chrześcijańskich i narodowych wartości, powodowała w Ojczyźnie wzrost pomyślności i potęgi(…). Losy narodu i jego odrodzenia polecał wstawiennictwu Maryi Królowej Polski: (…)Uciekajcie się do Tej Królowe, którą pobożni ojcowie nasi Królową Korony Polskiej nazwali, a gdy pomoc uzyskacie, już uzyskaliście zbawienie, gdyż jest Ona Przecudną i Czystą Gwiazdą, ponad tym wielkim i szerokim morzem wzniesioną, błyszczącą zasługami i przykładem świecącą.
Stolica jakiej chciałby Arcybiskup Feliński, to rodziny które swoim dzieciom przekazują historię Polski, przykłady poświęcenia Polaków, którzy płacili swoim życiem za naszą obecną wolność. To ludzie wierni narodowym tradycjom, zwyczajom, językowi, przywiązani do polskiej ziemi. Stolica Arcybiskupa Felińskiego, to (…) przedmurze chrześcijaństwa(…), gdzie cenione jest życie doczesne, ale przede wszystkim otoczone jest troską życie wieczne.
Piotr Motyka: Jak dokładnie przebiegają nabożeństwa, kiedy i gdzie się odbywają?
Siostry Franciszkanki: Na nabożeństwa zapraszamy każdego 17 dnia miesiąca do zakonnej kaplicy Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi w Warszawie ul. Hoża 53. O godzinie 19 gromadzimy się przy wystawionym Najświętszym Sakramencie, słuchamy przeznaczonego na aktualny miesiąc listu. Treść nawiązuje do aktualnych wydarzeń Kościoła i zawiera również fragmenty z pism Arcybiskupa Felińskiego. Tekst jest przeplatany pieśniami o św. O. Założycielu. Po chwili ciszy odczytywane są prośby i podziękowania jakie różne osoby kierują do Sióstr, prosząc o modlitwę przez wstawiennictwo św. Arcybiskupa Zygmunta Sz. Felińskiego. W litanii do Św. Acbp. Z. Sz. Felińskiego, powierzamy Panu Bogu, składane intencje. Nabożeństwo kończy się pieśnią do św. Ojca Założyciela.
Z mocą Chrystusa, przyjdź do wszystkich chorych, samotnych, zagubionych, napełnij ich uzdrawiającą mocą Bożej miłości. Nas wszystkich zjednocz w jedną rodzinę w Chrystusie Jezusie i wspieraj byśmy we współczesnym świecie byli prawdziwymi świadkami zawierzenia drogom Bożej Opatrzności. Umiłowany i święty , Założycielu Rodziny Maryi, Biskupie Zygmuncie módl się za nami, módl się za nami, Amen!
Piotr Motyka: Serdecznie dziękuję za wywiad i piękne świadectwo, polecamy się modlitwie i również pamiętamy, Bóg zapłać.
Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com .
