Pentagon wstrzymał sprzedaż Ukrainie dronów Gray Eagle

Amerykański dron bojowy Gray Eagle / Fot. Twitter

Zobacz także: Promocja rozwodnictwa w mediach publicznych. Co z misją publiczną?

Doniesienie, które powołuje się na anonimowe źródło ukraińskie, mówi również, że prywatna izraelska firma ochroniarska przekazuje Ukraińcom zdjęcia satelitarne rosyjskich pozycji wojskowych. W środę ukraińskie siły zestrzeliły dziewięć samobójczych dronów, a w ciągu tygodnia zestrzelono ich około 50. Ukraiński urzędnik dodał, że drony nie były tak skuteczne, jak oczekiwała tego Moskwa, ponieważ są “powolne” i “łatwe do namierzenia”. “The New York Times” zaznaczył, że nie był w stanie niezależnie zweryfikować tych statystyk.

We wrześniu Rosja zaczęła używać produkowanego w Iranie drona Shahed-136, po tym jak według doniesień otrzymała od Teheranu dostawę setek sztuk, mimo że Waszyngton ostrzegał Irańczyków przed eksportem tej broni.

Prezydent Wołodymyr Żeleński wielokrotnie zwracał się do Izraela o dostarczenie systemów obrony powietrznej, wymieniając podczas wrześniowego wywiadu dla CNN państwo żydowskie jako jeden z pięciu krajów posiadających technologię, która mogłaby pomóc Ukraińcom przed atakiem z powietrza.

Jednak Jerozolima opierała się przed dostarczeniem Kijowowi znaczącego uzbrojenia defensywnego lub ofensywnego, ponieważ stara się chronić swoje wrażliwe relacje z Rosją.

Od czasu inwazji Rosji na Ukrainę w lutym, Izrael stara się zachować więzi z Moskwą, szczególnie ze względu na rosyjską obecność wojskową w sąsiedniej Syrii, gdzie izraelskie siły powietrzne regularnie uderzają w cele związane z Iranem.

Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com

timesofisrael.com

Flaga Unii Europejskiej

Flaga Unii Europejskiej / Fot. YouTube

Zobacz także: Promocja rozwodnictwa w mediach publicznych. Co z misją publiczną?

Kovács, sekretarz stanu ds. komunikacji i stosunków międzynarodowych, powiedział, że roczne środki wspólnotowe dla Węgier, stanowiące równowartość 4-5 proc. PKB kraju, to “nie prezent”, lecz “m.in. rekompensata za wady rynku”.

Zdaniem Navracsicsa, Węgry są “jednym z najbardziej wiarygodnych beneficjentów docelowych” funduszy unijnych, ze zdolnością do absorpcji ponad 80 proc. dostępnych środków. “Węgry są dobrą inwestycją dla budżetu UE, ponieważ wszystkie dane odzwierciedlają ich dobre wyniki w zmniejszaniu różnic między dobrze i słabo rozwiniętymi regionami oraz w zwiększaniu mobilności społecznej dzięki wykorzystaniu funduszy unijnych” – powiedział minister. Kovács przytoczył dane Europejskiego Urzędu Statystycznego i dodał, że w ostatnich latach liczba osób ubogich i “społecznie zagrożonych” zmniejszyła się o 50 procent.

W innym temacie Navracsics powiedział, że kwestie związane z reformą sądownictwa na Węgrzech zostały rozwiązane z Komisją Europejską i Radą Europejską, ale “podejmowane są poważne próby ponownego otwarcia sprawy i zakwestionowania niezależności węgierskiego sądownictwa”. Dodał, że niektóre inne państwa członkowskie mają “znacznie gorsze” notowania, jeśli chodzi o niezależność i skuteczność ich sądownictwa. Navracsics powiedział, że “problem leży w braku wzajemnego zaufania”, dodając, że trwają “działania mające na celu budowanie zaufania”. Kovács dodał, że rząd złożył do tej pory w parlamencie pięć propozycji mających na celu uchwalenie przepisów niezbędnych do zawarcia porozumienia między rządem a Komisją Europejską.

Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com

dailynewshungary.com

Władimir Putin

Władimir Putin / Fot. PAP/EPA/MIKHAIL METZEL / KREMLIN / SPUTNIK / POOL Sfinansowano przez Narodowy Instytut Wolności ze środków Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030

Zobacz także: Włamywacz zabity przez domowników. Postępowanie umorzone. Prokurator odwołany

Putin oskarżył Zachód o sabotaż gazociągów Nord Stream 1 i Nord Stream 2. Jego zdaniem ten incydent zagraża bezpieczeństwu energetycznemu całej Europy.

Rosyjski przywódca zasugerował też, że Rosja liczy na zniesienie sankcji. W takim wypadku miałaby być gotowa do wznowienia przesyłu gazu jedną nitką Nord Stream 2. Druga z nich, a także obie w przypadku Nord Stream, zostały niedawno uszkodzone. Zbiegiem okoliczności, akurat jedna ocalała, pozostawiając Rosji pole manewru. Nie jest pewne, kto stoi za uszkodzeniami gazociągów.

Od chwili ujawnienia, że doszło do wybuchów na Nord Stream 1 i Nord Stream 2ostrzegaliśmy, że uszkodzenie gazociągu będzie wykorzystywane przez Rosję do szantażowania i wywierania dodatkowej presji na Zachód. „Oferta” złożona przez Putina to element szerszego planu Kremla – napisał rzecznik ministra koordynatora do spraw służb specjalnych Stanisław Żaryn na Twitterze.

Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com

biznesalert.pl

George Soros

George Soros / Fot. Flickr

Zobacz także: Włamywacz zabity przez domowników. Postępowanie umorzone. Prokurator odwołany

Action for Democracy to amerykańska organizacja pozarządowa, która według doniesień próbuje wpływać na wybory na całym świecie, próbując “ratować demokrację”. Śledztwo przeprowadzone przez węgierski serwis informacyjny Index ujawnia, że amerykańska organizacja przekazała lewicowemu przeciwnikowi premiera Węgier Viktora Orbána 1,8 mld forintów (4,09 mln USD).

Według Indexu, Péter Márki-Zay, były kandydat lewicy, który przegrał z Orbánem w ostatnich wyborach na Węgrzech, powiedział, że jego organizacja kampanijna “MMM” otrzymała hojną darowiznę w wysokości 4 milionów dolarów od Action for Democracy.

Index szczegółowo opisuje powiązania członków Action for Democracy z amerykańskim aparatem bezpieczeństwa, bankami inwestycyjnymi i prominentnymi instytucjami akademickimi, z których wiele finansowanych jest m.in. przez fundacje Open Society George’a Sorosa, jak Rada Spraw Zagranicznych i Europejska Rada Stosunków Zagranicznych (ECFR).

Za czym więc dokładnie opowiada się Action for Democracy? Cóż, wydaje się, że są bardzo zaniepokojeni wyborami na całym świecie, które mogą nie pójść po ich myśli, a zatem “zagrażają demokracji”.

Oczywiście, kraje, o które ci szlachetni bojownicy o demokrację martwią się najbardziej to nie Chiny, Iran, Arabia Saudyjska czy nawet Rosja.

Zamiast tego na swojej stronie internetowej wymieniają pięć “kluczowych pól bitewnych”, gdzie ich zdaniem “demokracja jest najbardziej zagrożona”: Włochy, Brazylia, Węgry, Polska i Turcja.

Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com

lifesitenews.com

Zdjęcie ilustracyjne

Zdjęcie ilustracyjne / Fot. Pixabay

Zobacz także: Włamywacz zabity przez domowników. Postępowanie umorzone. Prokurator odwołany

Turniej z okazji 90-lecia ROW-u Rybnik odbędzie się w niedzielę. Początek o godz. 16:00. Bilet wstępu kosztuje 5 zł.

Oprócz – miejmy nadzieję – emocjonującego turnieju, zapraszamy na inne, mniej żużlowe atrakcje – czytamy na stronie klubu.

Jedną z takich atrakcji będzie loteria. Losowanie odbędzie się po zawodach wśród numerów biletów. Posiadacze szczęśliwych wejściówek będą mogli odebrać nagrody na ich podstawie. Wśród nagród można wymienić m.in. zegarki, sprzęt AGD i narzędzia. Ale nie tylko. Dwa szczęśliwe bilety będzie można wymienić na dość nietypową nagrodę – paletę ekogroszku.

Zaplanowano również pokaz sztucznych ogni.

Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com

Interia

Zbigniew Ziobro

Warszawa, 21.06.2022. Minister sprawiedliwości, prokurator generalny Zbigniew Ziobro podczas konferencji prasowej w siedzibie Ministerstwa Sprawiedliwości w Warszawie. / Fot. PAP/Paweł Supernak Sfinansowano przez Narodowy Instytut Wolności ze środków Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030

Zobacz także: Biden zapowiadał, że nie zbuduje “ani centymetra” muru granicznego. Zmienił zdanie

Ziobro zapowiedział także odwołanie szefa prokuratury Poznań-Grunwald, który w sobotę postawił zarzuty domownikom. Podczas szarpaniny włamywacz został śmiertelnie ugodzony nożem. Za to domownikom miało grozić od roku do 10 lat więzienia.

Wskazałem jako podstawę umorzenia brak jakichkolwiek podstaw prowadzenia wobec niego postępowania i niewyczerpanie znamion przestępstwa – podkreślił minister.

Negatywnie ocenił działania prokuratury i policji w tej sprawie. Podkreślił, że mamy tu do czynienia z obroną konieczną.

To, że ich zdrowie było zagrożone, nie ulega wątpliwości, biorąc pod uwagę nie tylko osobę napastnika, ale wyjątkową agresję, brutalny charakter jego działania – powiedział Ziobro.

Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com

Radio Maryja

Żołnierze Wyklęci

Żołnierze Wyklęci / Fot. IPN

W walce

NOW uznawał zwierzchnictwo władz Rzeczypospolitej Polskiej i Naczelnego Wodza na uchodźstwie, ale w kraju nie podporządkował się SZP (później ZWZ, AK), której pierwszym szefem był mason, teozof i kapłan liberalnego kościoła Michał Karaszewicz-Tokarzewski.

NOW w sprawach politycznych, personalnych i finansowych podlegał Wydziałowi Wojskowemu Zarządu Głównego Stronnictwa Narodowego, w kwestiach organizacyjnych, wywiadu i szkolenia był w pełni autonomiczny.

Sytuacja wymusiła powierzenie funkcji komendanta NOW porucznikowi Aleksandrowi Demidowicz-Demideckiemu („Aleksander”) członkowi Komitetu Głównego Stronnictwa Narodowego. Szybko jego obowiązki przejął podporucznik Bolesław Kozubowski („Gruby”, „Trojanowski”).

Działalność NOW była szczególnie trudna, bo Niemcy według przygotowanych przed wojną list proskrypcyjnych mordowali polskich patriotów, w tym głównie narodowców. W 1941 roku komendantem NOW został podpułkownik Józef Rokicki („Karol”).

Przekształcenia

W 1942 roku część NOW została scalona z AK. Część niescalona razem ze Związkiem Jaszczurczym (stworzonym przez środowiska ONR) utworzyła Narodowe Siły Zbrojne. Zaniżone szacunki głoszą, że NOW w 1942 liczył 80.000 żołnierzy. W rzeczywistości było ich dużo więcej — po wojnie większość żołnierzy NOW czy NSZ, by uniknąć represji, twierdziła, że była w AK lub Batalionach Chłopskich.

NOW dysponował własną partyzantką, świetnie zorganizowanym wywiadem, likwidował konfidentów i szczególnie niebezpiecznych niemieckich zbrodniarzy, rozwinął zaplecze logistyczne dla organizacji, przeprowadzał akcje dywersyjne i ratował Żydów (razem z Zofią Kossak). Żołnierze NOW wzięli udział w powstaniu warszawskim. Po powstaniu NOW usamodzielnił się i z częścią NSZ powołał do życia Narodowe Zjednoczenie Wojskowe.

Podczas okupacji NOW wydawał między innymi takie pisma jak: „Walka”, „Wielka Polska”, „Rzeczpospolita Polska”, „Młoda Polska”, „Polak”, „Żołnierz Wielkiej Polski”, „Sprawa Narodu”, „Myśl Narodowa”.

Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com

Słownik biograficzny polskiego obozu narodowego

Słownik biograficzny polskiego obozu narodowego / Fot. Wydawca

Elementarna przyzwoitość i interes narodowy nakazują przywracanie prawdy o polskich patriotach z obozu narodowego. Służyć ma temu „Słownik biograficzny polskiego obozu narodowego”, którego już czwarty tom ukazał się staraniem Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej.

Słownik

„Słownik biograficzny polskiego obozu narodowego” to „naukowe kompendium wiedzy zawierające biogramy osób związanych z najliczniejszym nurtem politycznym II Rzeczypospolitej. W słowniku przedstawione zostały sylwetki działaczy obozu narodowego od jego powstania do schyłku XX wieku. Tom 3 obejmuje 62 biogramy polskiego obozu narodowego. Biogramy są opatrzone najnowszą bibliografią, obejmującą znane i nieznane dotychczas zespoły archiwalne, jak i wszelkiego rodzaju opracowania. W tym i we wszystkich planowanych tomach znajdą się osoby znane, jak i nieznane, z różnych pokoleń, na ogół rzymscy katolicy, ale także wyznawcy innych obrządków i wyznań”. Redaktorem słownika jest Krzysztof Kawęcki.

Na kartach czwartego tomu

W czwartym tomie znalazły się biogramy takich wybitnych przedstawicieli obozu narodowego jak:
Józef Archutowski (1879–1944)
Wacław Bajkowski (1875–1941)
Gabriela Balicka z domu Iwanowska (1867–1962)
Jan Piotr (Rosco) Bogdanowicz (1905–1985)
Michał Ignacy Bojanowski (1865–1932)
Wacław Bojarski (1921–1943)
Ignacy Władysław Chrystowski (1882–1938)
Wacław Ciesielski (1898–1942)
Antoni Dargas (1915-1991)
Jerzy Kazimierz Marian Drobnik (1894–1974)
Jan Dubaniowski (1912–1947)
Zbigniew Marian Fallenbuchl (1924–1997)
Władysław Folkierski (1890–1961)
Kazimierz Bogdan Fudakowski (1880–1965)
Maciej Glogier (1869–1940)
Władysław Gurgacz SJ (1914–1949)
Maria Bożena Hlond (1924–1944)
Kazimierz Ignacy Iłowiecki (1890–1964)
Zygmunt Judycki ( 1906–1941)
Franciszek Kęsy (1920–1942)
Edward Klinik (1919–1942)
Stanisław Kocem (1913–1979)
Jerzy Waldemar Korycki (1912–1983)
Stefan Kownacki (1930–2021)
Bronisław Stefan Leśniak (1910–1979)
Stefan Łaszewski (1862–1924)
Kornel Makuszyński (1884–1953)
Wiktor Marian (de) Martini (1910–1940)
Józef Nakonieczny (1879–1915)
Bogdan Roman Nawroczyński(1882–1974)
Kazimierz Niesiołowski (1872–1949)
Marceli Wacław Nowakowski (1882–1940)
Ewelina Pepłowska (1887−1969)
Kazimierz Pidek (1902–1983)
Włodzimierz Antoni Józef Pietrzak (1913–1944)
Józef Karol Potocki (1854–1898)
Zygmunt Maria Przetakiewicz (1917–2005)
Józef Psarski (1868–1953)
Karol Raczkowski (1869–1959)
Janusz Regulski (1887–1983)
Jan Rembieliński (1897–1948)
Aleksander Henryk de Rosset-Fleury (1866–1933)
Antoni Jan Feliks Rostworowski (1871–1934)
Stefan Rowiński (1875–1943)
Roman Rybarski (1887–1942)
Stanisław Piotr Smoczkiewicz (1913–1942)
Stanisław Józef Srokowski (1872–1950)
Józef Stemler (1888–1966)
Halina Felicja Stęślicka-Kwiatkowska (1897−1956)
Zbigniew Stypułkowski (1904−1979)
Jan Marian Sura (1923−2012)
Stanisław Szczeklik (1908−1940)
Jerzy Tomasz Świderski (1929−2017)
Adam Tomaszewski (1898–1992)
Józef Warszawski (1903−1997)
Ryszard Feliks Wojdaliński (1891−1975)
Kazimierz Marian Leon Wróblewski (1873−1906)
Tadeusz Stanisław Zagajewski (1890−1967)
Jan Telesfor Załuska (1873−1941)
Maurycy Klemens Zamoyski (1871–1939)
Aniela Zdanowska (1882–1970)
Aniela Życzyńska (1902−1945)

Tom pierwszy

W pierwszym tomie znalazły się biogramy takich wybitnych przedstawicieli obozu narodowego jak: Ernest Konrad Adam (1868−1926), Zygmunt Balicki (1858–1916), Joachim Stefan Bartoszewicz (1867–1938), Włodzimierz Bilan (1903−1951), Stefania Broniewska (1901−1966), Stefan Brzuszek (1917−1946), Jan Chudzik (1904−1933), Stanisław Cywiński (1988−1941), Roman Dmowski (1864–1939), Adam Doboszyński (1904–1949), Konstanty Dobrzyński (1908–1939), Aleksander Stefan Dzierżawski (1890–1944), Leon Dziubecki (1904–1948), Henryk Antoni Flame (1918–1947), Karol Stefan Frycz (1910–1942), Tadeusz Stefan Gajcy (1922–1944), Jędrzej Giertych (1903–1992), Henryk Glass (1896-1984), Tadeusz Gliński (1933–1993), Kazimierz Gluziński (1900–1969), Stanisław Głąbiński (1862– 1941), Antoni Goerne (1890–1957), Jan Harusewicz (1863–1929), Maria Holder-Eggerowa (1875–1941), Czesław Jóźwiak (1919–1942), Jan Kaim (1912-1949), Stanisław Józef Bronisław Kasznica (1908–1948), Marian Kiniorski (1868–1943), Wacław Komarnicki (1891–1954), Władysław Konopczyński (1880–1952), Janusz Artur Krzyżewski (1938–2003), Bożysław Antoni Kurowski (1911–2006), Jerzy Kurcyusz (1907–1988), Kazimierz Lutosławski (1880–1924), Wincenty Lutosławski (1863–1954), Tadeusz Maciński (1905–1999), Adam Kazimierz Majewski (1867–1948), Rudolf Marszałek (1911–1948), Adam Mirecki (1909–1952), Adam Józef Misiak (1900–1967), Michał Pobocha (1909–2001), Alina Bronisława Rossman (1905–1948), Andrzej (André) Hubert Ruszkowski (1910-2002), Stanisław Rymar (1886–1965), Jan Salamucha (1903–1944), Marian Seyda (1879–1967), Władysław Kazimierz Seyda (1864–1939), Wacław Sobieski (1872–1935), Bolesław Stefański (1910–1964), Karol Stojanowski (1895–1947), Stanisław Stroński (1882–1955), Ignacy Szebeko (1859–1937), Wiesław Szpakowicz (1906–1942), Mieczysław Trajdos (1887–1942), Zygmunt Wasilewski (1865–1948), Wojciech Józef Wasiutyński (1910–1994), Bohdan Stefan Winiarski (1884–1969), Czesław Ignacy Dąbrowa Woycicki (1869–1935), Jan Zamorski (1874–1948), Lucjan Zarzecki (1873–1925).

Tom drugi

W drugim tomi słownika znalazły się biogramy takich działaczy obozu narodowego jak: Tadeusz Bielecki (1901–1982), Franciszek Bujak (1875–1953), Józef Buzek (1873–1936), Ignacy Chrzanowski (1866–1940), Wiesław Marian Chrzanowski (1923–2012), Andrzej Michał Dalkowski (1927–2017), Edward Dubanowicz (1881–1943), Mieczysław Dukalski (1910–1998), Władysław Gałka (1914–1981), Alina Glińska (1916–2004), Stefan Głogowski (1910–1948), Stefan Hakalla (1890−1940), Adam Heydel (1893–1941), Władysław Jabłonowski (1865–1956), Stanisław Leon Jeute (1910–1943), Jerzy Kozarzewski (1913–1996), Franciszek Krawczykowski (1906–1952), Józef Liwo (1885–1939), Wanda Władysława Łada (1880–1966), Stanisław Manterys (1874–1946), Bolesław Leonard Marchlewski (1884–1922), Włodzimierz Marszewski (1891–1948), Władysław Matus (1888–1993), Leon Mirecki (1905 – 2000), Feliks Florian Moskalewski (1877–1944), Stanisław Witalis Moskalewski (1876–1936), Lech Karol Neyman (1908–1948), Jan Jacek Nikisch (1910–1996), Zbigniew Nowosad (1907–1964), Kazimierz Odrobny (1904–1981), Jan Gwalbert Aleksander Józef Pawlikowski (1860–1939), Jan Ludwik Popławski (1854–1908), Michał Poradowski (1913−2003), Józef Prądzyński (1877−1942), Zdzisław Konrad Próchnicki (1875−1939), Irena Puzynianka (1881−1933), Karol Hubert Rostworowski (1877–1938), Jerzy Mariusz Ruebenbauer (Rübenbauer) (1906−1998), Maria Rutkowska-Kurcyuszowa (1910−2000), Bolesław Tadeusz Rutkowski (1895–1944), Leon Rutkowski (1862−1917), Tadeusz Salski (1910−1981), Stanisław Marian Sedlaczek (1892−1941), Jan Socha Nałęcz (1870–1938), Kirył Władysław Sosnowski (1910–1966), Zbigniew Stawarski (1921-1945), Antoni Stychel (1859–1935), Stefan Surzycki (1854–1936), Józefa (Józefi na) Szebeko (1859–1945), Ryszard Zbigniew Szczęsny (1913–1940), Bohdan Szucki (1926–2017), Tadeusz Świecki (1880–1945), Władysław Hubert Tarnawski (1885–1951), Antoni Fortunat Marian Troczewski (1861–1928), Andrzej Trzebiński (1922–1943), Stanisław Tworkowski (1901–1999), Albin Tybulewicz (1929–2014), Bohdan Szczepan Ksawery Wasiutyński (1882–1940), Karol Wierczak (1887–1939), Ludwik Więcław (1908–1949), Zygmunt Wojciechowski (1900–1955), Zofia Anna Wojno USJK (1886–1954), Tadeusz Zgaiński (1900−1967), Stanisław Zieliński (1875−1954), Leonard Szczęsny Zub-Zdanowicz (1912–1982).

Tom trzeci

Na kartach trzeciego tomu słownika czytelnicy znajdą biogramy takich polskich narodowców jak: Zygmunt Berezowski (1891−1979), Feliks Bolt (1864−1940), Bernard Chrzanowski (1861–1944), Tadeusz Celestyn Cieński (1856–1925), Antoni Stanisław Czerwiń ski (1907−1968), Seweryn Czetwertyński (1873−1945), Wojciech Dłużewski (1914−1989), Jan Dobraczyński (1910–1994), Szymon Dzierzgowski (1866–1928), Tadeusz Kazimierz Walery Gluziński (1888–1940), Emil Godlewski junior (1875–1944), Stanisław Grabski (1871–1949), Władysław Dominik Grabski (1874–1938), Witold Fryderyk Grott (1912–1943), Stanisław Grzęda (1882–1939), Józef Marian Haydukiewicz (1883–1969), Tadeusz Bożydar Horodeński (1905–1938), Michał Howorka (1900–1942), Ludwik Ferdynand Jaxa (Jaksaa) -Bykowski (1881–1948), Jan Kasprowicz (1860–1926), Edward Stanisław Kaźmierski (1919–1942), Onufry Bronisław Kopczyński (1916-1943), Jan Korolec (1902–1941), Stanisław Kozicki (1876–1958), Marian Kozłowski (1915–1986), Wojciech Andrzej Kwasieborski (1914–1940), Antoni Ludwiczak (1878 – 1942), Adam Wawrzyniec Konrad Łobaczewski (1870–1928), Wanda Ewa Madler (1892–1969), Mateusz Manterys (1872–1946), Antoni Eustachy Marylski-Łuszczewski (1865–1932), Jan Kanty Wawrzyniec Matłachowski (Ostoja–Matłachowski; 1906–1989), Czesław Jan Mączyński (1881–1935), Zygmunt Fortunat Miłkowski (1824–1915), Jan Mosdorf (1904–1943), Paweł Musioł (1905–1943), Emilia Natkańska (ok. 1920–1944), Stefan Józef Niebudek (1910–1943), Józef Nowak (1910–1991), Maria Czesława Odyniec (1914–2010), Aleksander Ogórkiewicz SDB (1882–1929), Stanisław Piasecki (1900–1941), Jan Radożycki (1911–2003), Henryk Kazimierz Rossman (1896–1937), Alfred Albin Ruebenbauer (1894–1977), Henryk Aleksander Grzegorz Sachs (1867–1934), Halina Sadkowska (1895–1961), Stanisław Salski (1913–1988), Józef Sałabun (1902–1973), Witold Sawicki (1904–1973), Wawrzyniec Sielski (1874–1936), Zofia Sokolnicka (1878–1927), Wincenty Sowa (1914–1944), Leon Zdzisław Stroiński (1921–1944), Konrad Sura (1921–2013), Roman Ślaski (1886−1963), Wojciech Trąmpczyński (1860−1953), Władysław Tutek (1885–1951), Jadwiga Wajsówna (1912−1990), Teofi l Waligórski (1859−1913), Michał Woźniak (1875−1942), Edward Zajączek (1901−1942).

Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com

Zakon

Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona noszący miano templariuszy powstał w 1119 roku. Jego celem była obrona katolicyzmu i pielgrzymów do ziemi świętej. Po dziesięciu latach zakon otrzymał regułę. W 1147 papież nadał templariuszom jako godło czerwony krzyż. Pieczęć zakonu przedstawiała dwu ubogich i pokornych rycerzy dosiadających jednego wierzchowca. Siedzibą zakonu była Jerozolima. Zakon działał w całej katolickiej Europie i na Bliskim Wschodzie. Po upadku Jerozolimy w 1291 roku siedziba zakonu został Cypr, a potem Francja.

Spisek

W 1311 roku w wyniku nacisków króla Francji sobór zlikwidował zakon. Wcześniej w piątek 13 października 1307 król Francji uwięził zakonników. Król Francji przejął część mienia zakonu i zabił część zakonników. Przed likwidacją zakonu liczył on 4500 ludzi, w tym 1000 rycerzy – 2000 zakonników przebywało we Francji. W 1312 papież podtrzymał decyzje o likwidacji zakonu, ale oczyścił zakon z zarzutów o herezje. Ocalałe mienie zakonu przejął zakon joannitów.

W Polsce

Do Polski templariusze dotarli około 1155 roku. Przywiózł ich ze sobą, wracając z krucjaty, książę Henryk Sandomierski, syn Bolesława Krzywoustego. Miał im nadać miejscowość Opatów oraz 16 przyległych wsi na ziemi sandomierskiej. Pozostałością ich klasztoru jest najprawdopodobniej kolegiata św. Marcina w Opatowie, gdzie według legendy znajdują się w podziemiach zabalsamowane ciała braci.

W XIII wieku Henryk Brodaty przekazał templariuszom majątki w Oleśnicy Małej i Leśnicy. Od Władysława Odonica zakon otrzymał Myślibórz, Wielką Wieś, Chwarszczany i Wałcz. Od Przemysława II Czaplinek. Na ziemiach polskich znajdował się nawet 50 siedzib zakonników, z 200 rycerzami – między innymi w miejscowości Obrowiec, Rogowie Opolskim, na zamkach w Krapkowicach i w Otmęcie, Prudniku, Łukowie. Po rozwiązaniu zakonu mienie przejęli joannici.

Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com

Szymon Szynkowski vel Sęk

Szymon Szynkowski vel Sęk / Fot. PAP/Radek Pietruszka. Sfinansowano przez Narodowy Instytut Wolności ze środków Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030

W środę decyzję ogłosił premier Mateusz Morawiecki, który był gościem audycji w Programie 3. Polskiego Radia.

Szef rządu Prawa i Sprawiedliwości poinformował, że jeżeli czas na to pozwoli, to Szynkowski vel Sęk zostanie powołany na nową funkcję jeszcze w tym tygodniu.

Na antenie radiowej “Trójki” Mateusz Morawiecki oznajmił, że zaprosił do współpracy w rządzie kluczową osobę, która zajmie się sprawami dotyczącymi polityki Unii Europejskiej oraz relacjami na linii Warszawa – Bruksela.

Pan wiceminister Szymon Szynkowski vel Sęk zastąpi pana ministra Konrada Szymańskiego. Jeżeli czas na to pozwoli, to jeszcze w tym tygodniu nastąpi powołanie pana ministra na nową funkcję

– przekazał premier Mateusz Morawiecki.

Czytaj więcej: Putin wplątuje Polskę w sabotaż Nord Stream. “Ktoś chce zerwać więzi między Rosja i UE”

Nagła dymisja Szymańskiego

W środę minister do spraw Unii Europejskiej w kancelarii premiera Konrad Szymański potwierdził, że rezygnuje z zajmowanego stanowiska.

Przez bardzo długi czas zabiegałem o to, by doprowadzić do deeskalacji różnych sporów w wielu sprawach, to się udawało przez siedem lat. Ale ten zasadniczy spór natrafia na różnego typu blokady. Zarówno w Polsce, jak i w Brukseli. Nowe otwarcie, także personalne, być może temu pomoże

– powiedział Konrad Szymański.

Dodajmy, że wcześniej media podawały, iż następcą Szymańskiego będzie ktoś z dwójki Szymon Szynkowski vel Sęk – Paweł Jabłoński.

Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com

dorzeczy.pl, trojka.polskieradio.pl