W kinach dokument o Żydzie, który stworzył broń chemiczną i Cyklon B

W kinach w całej Polsce, w tym i w warszawskim kinie Kinoteka, kinomani i miłośnicy historii mają możliwość obejrzenia doskonałego filmu dokumentalnego „Obłoki śmierci – Bolimów 1915”. Dokument ten, sprawnie łączący zdjęcia archiwalne, przekonujące rekonstrukcje historyczne, i wypowiedzi ekspertów, opowiada o powstaniu i pierwszym wykorzystaniu broni chemicznej.

Doskonały film dokumentalny, który zostanie przemilczany

Obraz nie będzie nagłaśniany, bo jest z kilku przyczyn politycznie niepoprawny. Jego bohaterem jest odrażający Żyd chemik, który podczas I wojny światowej stworzył dla Niemców broń chemiczną, ale również związek chemiczny, którym Niemcy mordowali więźniów niemieckich nazistowskich obozów koncentracyjnych – Cyklon B.

Zobacz także: Lisicki o przeciwnikach Marszu Niepodległości. “Oszalałość i zgłupienie”

Drugą przyczyną, dla której film zostanie przemilczany, jest to, że trudno nie mieć skojarzeń z obecną sytuacją. Obraz ukazuje jak wybitny naukowcy z przemysłu chemicznego, który związany jest obecnie z przemysłem farmaceutycznym, stworzyli zabójczą broń, i jak nie mieli żadnych wyrzutów sumienia z powodu swojej demonicznej działalności naukowej.

Niemcy podczas I wojny światowej jako pierwsi użyli broni chemicznej

Jak informują dystrybutorzy filmu „w latach 1914-1915 w Bitwie pod Bolimowem zginęło niemal 100 tysięcy ludzi – żołnierzy i cywilów. Państwa Polskiego nie było wówczas na mapie Europy. Na jego ziemiach starły się ze sobą potężne armie trzech zaborczych mocarstw – Imperium Rosyjskiego, Cesarstwa Niemieckiego i Austro-Węgier. Przebieg przedstawionych w filmie wydarzeń jako pierwszy opisał w latach 60. Francuz André Malraux, w powieści „Łazarz” (uznanej przez ówczesne polskie władze za fikcję)”. Ważną postacią w historii pierwszego użycia broni chemicznej był jej twórca Żyd, protestant, niemiecki szowinista profesor Fritz Haber — wybitny niemiecki chemik, twórca broni chemicznej, laureat nagrody Nobla (którą dostał pomimo stworzenia broni chemicznej).

Historie ataku chemicznego w Bolimowie od lat siedemdziesiątych XX wieku dokumentował poeta, artysta i działacz opozycji w PRL Wiesław Sokołowski, który nagrał relacje żyjących swiadków wydarzeń z I wojny światowej. W dokumencie „przebieg i koszmar walk pod Bolimowem komentują naukowcy […]: archeolog dr Anna Zalewska, historyk Stanisław Kaliński, autor książki »Bolimów 1915« oraz specjalista ds. broni chemicznej — Dr Maciej Śliwakowski. Materiał wzbogacono unikalnymi materiałami archiwalnymi pozyskanymi z brytyjskich, niemieckich i amerykańskich archiwów”.

Należy docenić to, że ten doskonały film dokumentalny „jest produkcją niezależną, zrealizowaną dzięki zaangażowaniu niemal 200 osób: członków ekipy, mieszkańców Bolimowa, rekonstruktorów historycznych i aktywistów lokalnego stowarzyszenia. Znacząca dla powstania filmu była także zbiórka pieniędzy na portalu PolakPotrafi.pl. Dzięki niej projekt wsparło ponad 250 donatorów. Prace nad projektem trwały w sumie 5 lat, zdjęcia zrealizowano w trakcie 25 dni zdjęciowych, w 13 lokalizacjach. Zgromadzono niemal 100 godzin materiałów, z których powstał pełnometrażowy film”.

Żyd Fritz Haber twórca broni chemicznej i Cyklonu B

Jak można się dowiedzieć z Wikipedii Fritz Haber „podczas I wojny światowej był jednym z głównych organizatorów produkcji i zastosowania gazów bojowych przez armię niemiecką m.in. pod Langemark i Ypres (II bitwa pod Ypres) i pod Bolimowem. Pod Ypres Haber osobiście nadzorował atak chemiczny. Notował spostrzeżenia objawów u konających żołnierzy. […] Zaangażowanie Habera w produkcję gazów bojowych doprowadziło do samobójstwa jego żonę Clarę Haber, która nie mogła znieść obciążenia psychicznego, związanego z przyczynianiem się jej męża do śmierci żołnierzy (zastrzeliła się z pistoletu służbowego Habera). Nazajutrz po pogrzebie żony Haber wyruszył na front wschodni ponownie testować gazy bojowe. […] W roku 1918 Haber został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za opracowanie metody syntezy amoniaku. W tym czasie działał w odbudowie niemieckiego przemysłu wojennego. Kontynuował prace w tajnej fabryce w pobliżu Wittenbergi. Stanął na czele Degesch – Niemieckiego Towarzystwa do Walki ze Szkodnikami. Szukał środków, którymi łatwo byłoby zabijać pchły, wszy i pluskwy, lęgnące się w magazynach czy ładowniach statków oceanicznych. To właśnie wtedy, w latach 20. XX wieku, jego współpracownicy pod jego nadzorem opracowali technologię produkcji cyklonu B, który, chociaż początkowo był przewidziany jako środek do dezynfekcji i dezynsekcji, został później zastosowany przez Niemców w komorach gazowych podczas II wojny światowej”. W 1933 został przez nazistów zmuszony do opuszczenia Niemiec, choć zaproponował im swoje usługi w dalszych pracach nad bronią chemiczna.