Co w kinach?. Świetna „Niepamięć”, bardzo włoskie „Najlepsze lata”, amerykański czarny kryminał „Małe rzeczy” i przekombinowany „Wróg dokonały”

Na ekranach kin w całej Polsce, w tym i w warszawskim kinie Kinoteka w Pałacu Kultury, kinomani mają okazję obejrzeć doskonały film grecki film „Niepamięć” (w reżyserii Christosa Nikou i według scenariusza reżysera i Stavrosa Raptisa, z udziałem takich aktorów jak Aris Servetalis, Sofia Georgovassili, Anna Kalaitzidou).

Świetna „Niepamięć”

„Niepamieć” to artystyczny obraz w konwencji fantastyki. W Atenach panuje tajemnicza epidemia amnezji. Ludzie bez przyczyny masowo tracą pamięć. Większość z nich ze szpitali odbiera rodzina, niektórzy samotni, kiedy nie wiadomo, kim są, biorą udział w programie tworzenia nowej tożsamości – by ich aktywizować, lekarze umieszczają pacjentów w domach socjalnych, dają im pieniądze i polecają wykonywać bardzo kontrowersyjne a wręcz perwersyjne zadania. Jednym z takich osób jest główny bohater. Widzowie, obserwując jego kontrowersyjną terapię, zaczynają się zastanawiać czy główny bohater przypadkiem nie udaje amnezji.

Należy docenić niezwykle inspirujący pomysł scenarzystów i wykonanie filmu. Kwestia mająca wymiar egzystencjalny jest ukazana w sposób niezwykle lekki, atrakcyjny i wciągający. Film doskonale pokazuje, że ambitne kino, nic widzowi nie narzucające, pozbawione mordobicia i seks (choć nie wątku romantycznego), może być niezwykle wciągające. Konserwatywnych widzów ucieszy brak w filmie gejów i imigrantów.

Bardzo włoskie „Najlepsze lata”

W kinach można też obejrzeć sympatyczny i niezwykle włoski film obyczajowy „Najlepsze lata” (w reżyserii Gabriele Muccino, według scenariusza reżysera i Paolo Costella, z udziałem Pierfrancesco Favino, Micaela Ramazzotti, Kim Rossi Stuart, Claudio Santamaria, Nicoletta Romanoff).

Film to dzieje czwórki przyjaciół (trzech kumpli i femme fatale Gemmy). Akcja filmu trwa przez 40 lat od 1982 do współczesności i rozgrywa się na tle współczesnej historii Włoch (na którą składają się zamieszki wszczynane przez komunistów, nieuczciwi politycy, kryminaliści, zmiany sytuacji politycznej).

Drogi przyjaciół się rozchodzą, jeden z nich robi karierę, drugi żyje normalnym życiem, a trzeci klepie biedę. Nie odnoszą też sukcesu w miłości. Muszą borykać się z życiowymi kłopotami (zdradami, kłopotami finansowymi, niechęcią ze strony własnych dzieci) – ale nie dramatami. Namiętności na lata wzbudzają w nich wzajemną niechęć, jednak czas leczy rany.

Z sympatią dla swoich bohaterów (odmienną od pogardy i nienawiści polskojęzycznych filmowców do polskich bohaterów filmów) włoscy twórcy ukazują ich i ich wady, które często niszczą im życie. Film nie jest jednak ponury i kończy się swoistym happy endem — zapowiedzią losów kolejnych pokoleń. Dziwnym pomysłem twórców filmu jest to by, że bohaterowie zwracają się bezpośrednio do widzów i komentują wydarzenia niczym w telewizyjnych serialach paradokumentalnych. Konserwatywnych widzów ucieszy brak w filmie gejów i imigrantów.

Amerykański czarny kryminał „Małe rzeczy”

„Małe rzeczy” to amerykański czarny kryminał w reżyserii Johna Lee Hancocka i z udziałem Denzela Washingtona, Rami Malek, Jareda Leto. Akcja rozgrywa się w Kalifornii w 1990 roku. Główny bohater murzyn jest policjantem na prowincji, przed laty był jednym z najlepszych detektywów w Los Angeles, kiedy zostaje wysłany do miasta po dowody rzeczowe angażuje się w śledztwo lokalnej policji dotyczące seryjnego zabójcy. Zgodnie z klasyką gatunku widzowie nie mogą liczyć na happy end. Obraz dla fanów gatunku. Plusem jest to, że bez żadnej lewicowej propagandy.

Przekombinowany „Wróg dokonały”

„Wróg doskonały” spotkał się z dużym zainteresowaniem polskich kinomanów. Powodem tego jest to, że odtwórca roli głównego bohatera w anglojęzycznym filmie jest aktor z naszego kraju Tomasz Kot. To zresztą świetny pomysł na sprzedaż filmu w różnych krajach – trzeba zrobić obraz z kilkoma głównymi bohaterami, każdym granym przez aktora z innego kraju.

Reżyserem „Wroga doskonałego” jest Hiszpan Kike Maíllo, autorami przekombinowanego, sztucznego, egzaltowanego i wymęczonego scenariusza (na podstawie powieści) jest reżyser oraz Cristina Clemente i Fernando Navarro. W głównych rolach w hiszpańskim (anglojęzycznym) filmie wystąpili: Tomasz Kot, Athena Strates, Marta Nieto.

Bohater filmu to architekt z Warszawy Jeremiasz Angust. Od pierwszej sceny zdaje się ideałem. Pomaga biednym budując szkoły w Afryce – dla tej społecznej działalności odrzuca karierę. Spotyka się uznaniem w Europie. W drodze na lotnisko pomaga młodej kobiecie przez co spóźnia się na swój samolot. W poczekalni lotniska młoda kobieta zamęcza go rozmową, która staje się coraz patologiczna. Okazuje się, że Polak to psychopata, który walczy z własnymi wyrzutami sumienia.