Telewizja MN
Zaloguj
1 
Armia Ludowa – sowiecka agentura
Działania GL-AL były kontynuacją wspólnego ataku nazistowskich Niemiec i komunistycznej Rosji na Polskę. Sowieci w ramach walki z narodem polskim i państwem polskim powołali do życia Polską Partię Robotniczą i Gwardię Ludową. Celem tych formacji było niedopuszczenie do odrodzenia niepodległego państwa polskiego – Moskwa zdecydowała o tym, że Polska ma być rosyjską kolonią.
Zobacz także: Niewygodny artykuł o Frontstory.pl? Google usuwa reklamy
Z materiałów IPN można się dowiedzieć, że „w okresie swojej działalności GL-AL w pełni podlegała ośrodkom dowódczym w ZSRR, podejmując działania zbrojne wynikające z realizacji priorytetów polityki Stalina. Kierownictwo sowieckie wydawało rozkazy, podejmowało decyzje strukturalne, organizacyjne i personalne dotyczące PPR oraz GL, dostarczało instrukcji i wytycznych działania, zapewniało zaopatrzenie i środki finansowe na działalność. Mimo taktycznego odwoływania się do narodowych haseł propagandowych ani GL, ani AL nigdy nie były częścią sił zbrojnych Polskiego Państwa Podziemnego”.
IPN przypomina, że „w odróżnieniu od organizacji polskiego podziemia niepodległościowego (zarówno lewicowych, jak i prawicowych, związanych z ruchem socjalistycznym, ludowym i narodowym) GL PPR była formacją reprezentującą sowiecką rację stanu. Stała na gruncie przynależności ziem zajętych przez ZSRR po 17 września 1939 roku (łącznie z Białostocczyzną) do państwa sowieckiego, a jej stosunek do niepodległości Polski oraz legalnych organów państwa polskiego – Prezydenta, Rządu RP oraz Polskiego Państwa Podziemnego – zawsze był odzwierciedleniem polityki Stalina wobec Polski”.
W interesie Moskwy antypolska działalność
W konsekwencji pełnego podporządkowania GL AL „władzom sowieckim były one faktycznie częścią sił zbrojnych ZSRR, działających na zapleczu frontu niemieckiego, podobnie jak inne sowieckie grupy dywersyjne. Przez cały okres istnienia były narzędziem rozpracowania wywiadowczego Polskiego Państwa Podziemnego, a z czasem także politycznego i militarnego zwalczania dążeń do odbudowy niepodległej Rzeczypospolitej Polskiej”.
AL GB składała się z bandytów, którzy w czasie wojny i po niej mordowali polskich patriotów. „Większość członków GL-AL po wojnie włączyła się w budowę struktur systemu stalinowskiego w Polsce – partii, Urzędów Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej. Wielu z nich w nowej roli stało się bezpośrednimi sprawcami zbrodni i represji wymierzonych w społeczeństwo oraz organizacje niepodległościowe”.
Sowiecki agent Żymierski
Dowódca AL Michał Żymierski już od lat 30 był płatnym agentem sowieckim, choć za młodu był polskim patriotą (działał w Polskich Drużynach Strzeleckich, dowodził jednym z pułków Legionów Polskich, w czasie walk został ranny, był bliskim współpracownikiem Józefa Piłsudskiego, dowodził Polską Organizacją Wojskową, był dowódcą jednego z pułków Pierwszej Brygady, w 1920 dowodził 2 Dywizją Piechoty). Po wojnie studiował we Francji na prestiżowej uczelni wojskowej Ecole Superieure de Guerre. W 1924 roku w wieku 34 lat został generałem.
Żymierski nie dość, że był zdrajcą, płatnym agentem sowietów, to jeszcze korzystając bycia szefem Administracji Armii, okradał państwo polskie. Za to, że w 1926 nie poparł Piłsudskiego, został skazany za sprawy korupcyjne, trafił do więzienia i został zdegradowany (podczas gdy kryminaliści wierni Piłsudskiemu pozostawali bezkarni). W sanacyjnym więzieniu nawiązał współpracę z komunistami — sprzyjały temu przywileje, jakimi cieszyli się w sanacyjnych więzieniach komuniści (w Cieszynie mieli własną bibliotekę i kółka samokształceniowe). Żymierski tak polubił towarzyszy, że nie chciał starać się o przedterminowe zwolnienie. Po wyjściu z więzienia wyjechał do Europy Zachodniej, gdzie był szkolony przez sowietów i na rzecz sowietów szpiegował Wojsko Polskie.
W czasie wojny Żymierski prawdopodobnie współpracował z niemieckim wywiadem i powrócił do współpracy z NKWD. Z NKWD współpracowali też bracia Żymierskiego. Od 1943 z Warszawy przekazywał donosy do Moskwy za pośrednictwem radiostacji. Z polecenia Moskwy wstąpił do PPR. W 1944 Moskwa poleciła mu objęcie dowództwa nad AL. Po wojnie został dowódcą ludowego Wojska Polskiego (pełnił tę funkcję do 1949 roku, kiedy dowództwo ludowego WP przejął sowiecki marszałek Rokossowski). W rzeczywistości był tylko figurantem, który wykonywał polecenia sowietów. Jako Minister Obrony Narodowej odpowiada za czystki w armii (w tym i mordowanie polskich patriotów). W 1953 został aresztowany — chciano go oskarżyć o szpiegostwo dla zachodu, sowieci dali mu świadectwo koszerności, zapewniając, że był agentem NKWD w latach 1932-1937, 1942-1945. Został zwolniony po trzech latach w 1956 roku. Na bohatera kreował go Gierek. Żymierski zmarł w 1989 w wieku 99 lat.
Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com
