[OPINIA] Lucien Cerise: “Manipulacje NATO przeciwko narodom”

Cztery litery „NATO” stanowią skrót od sojuszu wojskowego „Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego”. Założony w 1949 r, jest zbrojnym skrzydłem atlantyckiego trendu geopolitycznego, który pojawił się na początku zimnej wojny i opowiadał się za sojuszem przeciwko komunizmowi, popularny pośród narodów na północnych brzegach Oceanu Atlantyckiego.

Po co mówić o manipulacjach NATO przeciwko narodom, gdy misją organizacji jest ochrona ludzi przed udowodnioną manipulacją sowieckiego totalitaryzmu? Aby poprowadzić nas do odpowiedzi, zwróćmy najpierw uwagę na pewne problemy spójności między słowem a rzeczą, dyskursem i rzeczywistością. Rzeczywiście, wiele państw NATO, takich jak Turcja, nie ma żadnego kontaktu z Atlantykiem, nie mówiąc już o „Północy”. Ponadto ZSRR i jego sojusz wojskowy, Układ Warszawski, utworzony w 1955 r., w odpowiedzi na NATO, został rozwiązany w 1991 r., a NATO nadal istnieje i nadal podbija nowe granice coraz bliżej Rosji. Luka między słowami a zachowaniem jest stałym elementem organizacji atlantystów, którzy spędzają swój czas na mówieniu jednej rzeczy i robieniu czegoś odwrotnego, mówiąc o pokoju, ale atakując jako pierwsi i niszcząc całe kraje, od byłej Jugosławii do Libii, aneksując nowe terytoria. W rażącej sprzeczności z deklarowanymi oficjalnymi celami, rozszerzenie tego sojuszu wojskowego daleko poza jego granice geograficzne i historyczne ujawnia ekspansywny program, który nie ogranicza się do ochrony przed „zagrożeniem komunistycznym”.

Teza, którą zamierzam wykazać, jest taka, że ​​prawdziwą funkcją NATO jest narzucanie, na poziomie globalnym, dyktatury mniejszościowej zakorzenionej w ponadnarodowym rewolucyjnym programie politycznym znanym jako globalizm, który powinien prowadzić do otwartego społeczeństwa. bez granic i dla którego komunizm był przeszkodą, ponieważ zaproponował model zamkniętego społeczeństwa autorytarnego, trudnego do przeniknięcia z zagranicy. Do dobrze znanych manipulacji NATO w celu osiągnięcia tego wielkiego projektu należy sieć Gladio, odpowiedzialna za różne manewry paramilitarne, od zamachu stanu po ataki terrorystyczne pod fałszywą flagą. Największą jednak manipulacją NATO było udawanie obronnego bastionu konserwatywnych państw narodowych przeciwko ofensywnemu lewicowemu imperializmowi. Kłamstwo trwało tak długo, jak długo można bylo polegać na strachu przes komunizmem, ale w ostatnich latach wizerunek NATO zaczął pękać, a jego prawdziwa natura, ukryta podczas zimnej wojny, wydaje się, być ujawniona w świetle dziennym.

NATO stworzone pierwotnie do walki z marksizmem gospodarczym, stało się teraz czołowym ogniwem marksizmu kulturowego. Organizacja ta, ustawiona bezpośrednio na politycznym spektrum w czasie zimnej wojny, przesunęła się w lewo od końca komunizmu, ale libertariańska lewica całkiem inna od marksizmu pojawiła się w XIX wieku. Czym różni się kulturowy marksizm od historycznego marksizmu? Klasyczny marksizm analizuje społeczeństwo poprzez pryzmat kwestii ekonomicznej i społecznej. Infrastruktura gospodarcza i materialna determinuje nadbudowę ideologiczną i kulturową. Na długo przed Marksem i Engelsem, popularne przysłowie opisywało tę instytucję następująco: „Kto płaci orkiestrze, decyduje o muzyce. Innymi słowy, twoje miejsce i twoje przeznaczenie w hierarchii społecznej są definiowane przede wszystkim przez twój kapitał ekonomiczny. Z drugiej strony marksizm kulturowy spycha kwestię ekonomiczną na drugi plan i uważa, że ​​hierarchia społeczna i przeznaczenie nie są określone przez konto bankowe, ale przez płeć, orientację seksualną lub tożsamość etniczną i kulturową. Ustanowiony jako główny nurt amerykańskich uniwersytetów w latach 60-tych XX wieku, kulturowy marksizm doprowadził w latach osiemdziesiątych do „politycznie poprawnego”, to znaczy do zakazu krytykowania innych, gdy należą do mniejszości lub gdy rzekoma mniejszość jest na szczycie władzy kapitalistycznej. Podsumowując: klasyczny marksizm chciał ustanowić dyktaturę proletariatu, uwalniając go od ucisku kapitału; Marksizm kulturowy chce ustanowić dyktaturę mniejszości poprzez uwolnienie ich od ucisku większości.

Marksizm kulturowy, analizując nierówności i dominujące / zdominowane hierarchie w zależności od koloru skóry i preferencji seksualnych, reprezentuje w ten sposób dywersję i obalenie marksizmu ekonomicznego i autentycznego populistycznego myślenia lewicowego. Obsesyjnym koniem roboczym kulturowego marksizmu jest obrona mniejszości seksualnych, zwana LGBT dla lesbijek-gejów-biseksualistów-transseksualistów. NATO i świat finansów, w tym George Soros, są również bardzo aktywni w promowaniu LGBT i liberalnego modelu liberalnego społeczeństwa otwartego, które się z tym wiąże. Ruch LGBT otrzymuje zatem pełne poparcie zachodniego kapitalizmu, zarówno przemysłowego, jak i finansowego, a także atlantyckiego kompleksu wojskowo-przemysłowego. W 2017 r., W oficjalnym oświadczeniu opublikowanym na swojej stronie internetowej z okazji „Międzynarodowego Dnia przeciwko Homofobii”, NATO, podsumowało w kilku liniach wszystkie główne cechy ideologii atlantyckiej, oparte na „Różnorodności integracyjnej” i zakazie dyskryminacji kogokolwiek:

„W środę (17 maja 2017 r.), aby pokazać, że NATO przystępuje do Międzynarodowego Dnia Przeciw Homofobii, Sekretarz Generalny, Jens Stoltenberg opublikował tweet, że„ na całym świecie osoby LGBT mają prawo do godnego życia, wolnego od wykluczenia i strachu. Różnorodność sprawia, że ​​nasze społeczeństwa są bardziej otwarte i bezpieczne ”. NATO jest światowym pionierem w uznawaniu małżeństw osób tej samej płci, i już w lipcu 2002 r., przyznała takie same korzyści wszystkim żonatym (z osobami tej samej płci) pracownikom, podczas gdy małżeństwa osób tej samej płci były uznawane przez tylko jeden kraj na świecie – Holandię. Organizacja zobowiązuje się do różnorodności. Wszelka dyskryminacja ze względu na orientację seksualną, płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię, narodowość, niepełnosprawność lub wiek jest surowo zabroniona w NATO. » (1).

NATO wspiera „małżeństwa osób tej samej płci” od 2002 r., przed wszystkimi innymi, a nawet chwali się tym, że jest pionierem w tej dziedzinie. NATO nie zadowala sie tylko z podążania za modą, ale ja tworzy i znacznie wykracza poza swoje wojskowe prerogatywy. Konstrukcja trendów, które ożywiają społeczeństwa, jest wskazana, aby lepiej symulować spontaniczne pojawienie się ich, taka jest definicja inżynierii społecznej. Inną nazwą tego kierowniczego i interwencjonistycznego podejścia w dziedzinie społeczno-kulturowej jest prowadzenie zmian, w imię lepszej kontroli produktywności, jesli jest to w firmie, lub w imię postępu lub praw człowieka, gdy jest to w polityce. W lutym 2017 r., zastępca sekretarza generalnego NATO Rose Gottemoeller wydała oświadczenie: „Różnorodność to coś więcej niż płeć” i że „musimy inspirować zmiany kulturowe, które muszą być napędzane przez nowych przywódców, ponieważ dojrzałe organizacje odziedziczyły już konserwatyzm ”:

„NATO, po raz pierwszy zdecydowało o stworzeniu planu działań na rzecz różnorodności podczas szczytu w Pradze w 2002 r. Dziś grupa robocza ds. Różnorodności, złożona z przedstawicieli wszystkich departamentów NATO, jest siłą napędową planu działania. Obecnie grupa robocza pracuje nad promowaniem różnorodności i integracji na poziomie NATO oraz poszerzeniem definicji różnorodności jesli chodzi o płeć, wiek i narodowość. Kiedy mówimy o różnorodności w środowisku organizacyjnym, płeć wydaje się być pierwszą rzeczą, która przychodzi na myśl. Jednak różnorodność (jak sugeruje samo słowo) jest znacznie bardziej złożona. „Różnorodność w kontekście NATO często wydaje się być traktowana jako różnorodność płci: plan działania będzie dotyczył tej kwestii i poszuka sposobów zapewnienia, że ​​siła robocza znajdzie odzwierciedlenie w różnorodności społecznej narodów. które tworzą organizację, uwzgledniajc rasę, pochodzenie etniczne, wiek, religię, niepełnosprawność i orientację seksualną ”- powiedziała pani Gottemoeller. „NATO nie powinno ograniczać się tylko do rozbijania„ różowego getta ”w pewnym sensie, ponieważ wszędzie jest wiele gett”. (…) „Musimy inspirować zmiany kulturowe, które muszą być napędzane przez liderów, ponieważ dojrzałe organizacje odziedziczyły konserwatyzm”, powiedziała Gottemoeller, mówiąc o tym, jak widzi zmianę jako ulatwienie, a nie jak przeszkode. » (2).

Kilka dni po tych dwóch komunikatach, odbyło się w Belgii coroczne spotkanie NATO, gdzie zostało zorganizowaane przyjęcie szefów państw sojuszu z ich małżonkami. Przy tej okazji miała miejsce scena surrealistyczna. Surrealistyczny w dosłownym tego słowa znaczeniu, to znaczy pokazujący całkowite oddzielenie języka od rzeczywistości, tak jak René Magritte narysował obraz fajki i nadał tytuł obrazu „To nie jest fajka ”. Surrealistyczne i dadaistyczne dzieła sztuki zawsze oferują mieszankę dziwności i śmieszności. Ten absurdalny i niestosowny stan umysłu jest dziś poważnie traktowany przez sojusz wojskowy Północnego Atlantyku, który nie widział problemu z mężczyzną pojawiającym się na grupowym zdjęciu żon szefów. Relacja sojuszu:
„W ten czwartek małżonkowie europejskich szefów państw zrobili sobie grupowe zdjęcie z okazji kolacji zorganizowanej przez królową Mathilde na zamku Laeken w Brukseli. A na zdjęciu widzimy zwłaszcza Brigitte Macron lub Melania Trump w pierwszym rzędzie. I w drugim rzędzie, obok Emine Erdogana, stał mężczyzna: Gauthier Destenay, mąż premiera Luksemburga, Xavier Bettel. Ten belgijski architekt i szef państwa podpisali związek cywilny w 2010 r., i zawarli slub w 2015 r., w czasie legalizacji małżeństw dla par homoseksualnych w Luksemburgu. »(3).

Po rozpoczęciu agitacji na rzecz feminizacji armii w latach siedemdziesiątych, NATO przechodzi obecnie na wyższy bieg i wykonuje powolną i cierpliwą pracę transseksualizacji siły roboczej. Gazeta francuskiej żandarmerii, L’Essor (założona w 1936 r.), ogłosiła we wrześniu 2018 r., że na jej stronie intranetowej opublikowano najnowszą broszurę Ministerstwa Obrony, aby poinformować wojsko, że teraz jest możliwe, aby zmienić płeć podczas służby:

„Oprócz umożliwienia wojsku znalezienia się – przynajmniej semantycznie … – w tym delikatnym temacie, dokument ten podaje procedurę, która zaczyna się od informacji ze zwierzchnictwa. Zapytaliśmy szefową lotnictwa Delphine Ravise-Giard, która długo walczyła o oficjalne uznanie jej zmiany płci, co myśli o tej publikacji ministerstwa obrony. Ta 35-letnia wojskowa, prezes Narodowego Stowarzyszenia Trans, (ANT), powiedziała, że ta broszura została opublikowana po interpelacji jej stowarzyszenia do Ministra Obrony w 2015 r. „To już jest potwierdzone, ale pozostaje jeszcze duzo pracy. Szacuję, że liczba żołnierzy biorących udział w tej procedurze wynosi około dziesięciu. Ale niektórzy żołnierze nie ośmielają się ujawnić. »(4).

Dane przedstawiają, że osoby zainteresowane tymi środkami są nieznaczne, ale instytucje są zmuszane do adaptacji, i całe społeczeństwo razem z nimi. Dzisiaj „teoria płci” jest narzucana ludziom w sposób przymusowy i autorytarny. Pod przykrywką walki z dyskryminacją, jest to w rzeczywistości całkowita reorganizacja społeczeństwa na bazie oligarchicznej. Mniejsze, ale bardzo aktywne mniejszości narzucają kaprysy większości i dążą do kryminalizacji każdej krytycznej myśli w imię różnorodności, kluczowego słowa ideologii atlantyckiej. Współczesna lewica polityczna podąża za tym ruchem na ślepo, zdradzając w ten sposób wszystkie swoje historyczne zobowiązania wobec klas pracujących. Rzeczywiście, z ortodoksyjnego marksistowskiego punktu widzenia, walka anty-LGBT powinna być na czele walk antykapitalistycznych i antyimperialistycznych. Ale dzięki semantycznej sztuczce przypisywania lesbijkom, gejom, biseksualistom i transseksualistom statusu ofiary, walka z kapitalizmem jest dostosowana do promocji mniejszości seksualnych.

Ta propaganda świadczy o istnieniu szczególnie silnego lobby LGBT w NATO i jego strukturach władzy, zarówno wojskowych, jak i cywilnych. Jednak, jak zauważyła zastępca sekretarza generalnego organizacji Rose Gottemoeller, różnorodność nie ogranicza się do kwestii płci: obejmuje również pochodzenie etniczne i kulturę. NATO i wszystkie liberalne kręgi liberalnej prawicy jako libertariańska lewica są bardzo zmobilizowane do narzucania bez ograniczeń multikulturowości i masowej imigracji. W 2018 r., urodzona w Kanadzie prawniczka Louise Arbor stała na czele propagowania podpisania „Global Compact na rzecz bezpiecznej, uporządkowanej i regularnej migracji” (lub paktu z Marrakeszu), mającego na celu ułatwienie imigracji i zwiększenie przepływów imigracyjnych. Przedstawiając ludzi opuszczających swój kraj, jako nową normę społeczną, w czasach wykorzenionej globalizacji i powszechnego nomadyzmu. Pakt ten wywołał oburzenie w wielu krajach związanych z ich narodową suwerennością, Louise Arbor odpowiedziała z pogardą:

„Ci, którzy powołują się na suwerenność narodową, aby sprzeciwić się Global Compact dla Migracji, są ogłupiani przez„ ignorancję ”lub„ złą wiarę ”, mówi kanadyjska Louise Arbor, Specjalny Przedstawiciel Sekretarza Generalnego ONZ ds. Migracji międzynarodowej. »(5).

Pogarda dla narodowej suwerenności, wyrazonej przez Louise Arbor sięga daleko wstecz. Przeszlosc i życiorys tej prawniczki są przykładem formatowania elit atlantystycznych na unikalną myśl globalistyczną narzucającą się przemocą w imię praw człowieka. Pod koniec lat 90, Louise Arbor brała udział w niszczeniu Jugosławii i usuwaniu śladów zbrodni, współpracując przy montażu pod nazwą Międzynarodowy Trybunał Karny dla Jugosławii (MTKJ) finansowany przez NATO. We wrześniu 2000 r., wybuchła kolorowa rewolucja przeciwko Slobodanowi Miloševićowi, prezydentowi Federalnej Republiki Jugosławii i głównemu przeciwnikowi celów atlantyckich w jego kraju, kierowana przez ruch Otpor, sieć CIA i sieć Soros’a, które zobaczymy również w innych krajach NATO: Ukraina, Gruzja, Libia, Syria itd. W 2001 roku, dziennikarz Stanko Cerović, redaktor naczelny programów w Serbsko-Chorwackim Radiu France Internationale (RFI), opublikował książkę poświęconą kampanii „bombardowań humanitarnych” rozpoczętych dwa lata wcześniej przez NATO w Jugosławii pod pretekstem prawa do ingerencji. Opowiadał o roli Louise Arbor w oskarżeniu Miloševića, w dniu 27 maja 1999 r., kiedy nie postawiono jeszcze zarzutu temu przywódcy politycznemu, ale który stawał się uciążliwy dla zachodniego imperializmu i którego trzeba było szybko zlikwidować, aby nie utracić poparcia opinii publicznej:

„Louise Arbor pojawiła się w telewizji, aby przyczynić się do moralnej odnowy ludzkości. Z poważną twarzą surowego sędziego, jak przystało na prokuratora, wyjaśniła, że ​​akt oskarżenia już dawno został sporządzony i że Trybunał zdecydował, że nadszedł czas, by go ujawnić. (…) Louise Arbor zachowywała się jak działaczka NATO. (…) Minęły dwa miesiące od rozpoczęcia bombardowań, poparcie opinii publicznej zaczęło słabnąć: po raz pierwszy sondaże w Stanach Zjednoczonych pokazały, że większość ludności była przeciwna wojnie i popularnośc Billa Clintona niższa niż kiedykolwiek. W tym samym czasie, trwały rozmowy między Czernomirdine i Miloševićem. Była nadzieja na pokój, ale na pokój, zły dla NATO. Rządy Włoch i Niemiec zaczęły nalegać na polubowne porozumienie. To był czas wahania. Kryzys nigdy nie był tak głęboki wśród sojuszników. Ten tydzień był decydujący dla późniejszego prowadzenia wojny. Jak później przyznał generał Clark, bombardowanie „politycznie poprawnych celów” może trwać tylko dziesięć dni, a następnie trzeby by było zbombardować Serbię jako całość. Wkrótce pozniej nastąpił koniec tej wojny ‘pozbawionej skrupułów »(6).

Zniszczyć kraj jedną ręką, a z drugiej strony postawić przed sądem wszystkich tych, którzy się mu sprzeciwiają, taka jest struktura ujawniona na konferencji prasowej 16 maja 1999 r., przez Jamiego Sheę, rzecznika NATO i eksperta w odwracaniu opinii. Słynny Brytyjski Doktor Spin przyznał z rzadką uczciwością, że Międzynarodowy Trybunał Karny dla Jugosławii, byl parodią sprawiedliwości. W służbie zwycięzców reprezentowanych przez pseudo sąd bez żadnej neutralności, gdzie NATO, finansista, sędzia i partia, zadawali pytania odpowiedzi:

„Wierzę, że kiedy sedzia Justice Arbor rozpocznie dochodzenie, zrobi to, ponieważ pozwolimy jej. To nie Milošević pozwolił sędziemu Arborowi uzyskać wizę, by udać się do Kosowa, by przeprowadzić dochodzenie. Jeśli jego sąd, , i jeśli my tego chcemy,bedzie mieć dostęp, to będzie to spowodowane tym, że NATO, jest przyjacielem Trybunału. NATO zatrzymało zbrodniarzy wojennych oskarżonych przed Trybunałem w Bośni. Do tej pory SFOR dokonał 14 aresztowań i nadal będziemy to robić. Państwa NATO zapewniły niezbędne fundusze na utworzenie Trybunału. Jesteśmy wśród finansistów większościowych i ustanowimy drugą izbę w celu przyspieszenia ścigania. Dlatego chcę was zapewnić, że Trybunał i my jesteśmy jednym. Chcemy, aby zbrodniarze wojenni zostali postawieni przed wymiarem sprawiedliwości. Jestem pewien, że kiedy sędzia Arbor uda się do Kosowa i przeanalizuje fakty, oskarży ludzi narodowości jugosłowiańskiej i nie przewiduję innych na tym etapie. » (7).

Fałszywe próby, kolorowe rewolucje, inwazje wojskowe prowokujące uchodźców wojennych najeżdżających z kolei na inne kraje, terroryzm państwowy – skrajnie prawicowa, skrajnie lewicowa i islamistyczna sieć Gladio – subwersja kulturowa manier w służbie LGBT i masowa imigracja, są to konkretne wyniki działań NATO na Zachodzie, a także w świecie arabskim i w krajach byłego bloku komunistycznego, takich jak była Jugosławia i Ukraina. Koncepcje heterotelii lub enantiodromu, które tłumaczą paradoksalne mechanizmy, dzięki którym coś odwraca się w przeciwną stronę, są poniżej rzeczywistości, aby opisać to całkowite odwrócenie militarnego sojuszu wobec chaotycznego marksizmu kulturowego od jego oryginalnej postawy: antykomunistycznej i konserwatywnej. W rzeczywistości wydaje się, że od samego początku NATO stanęło po stronie Trockiego i „permanentnej rewolucji światowej” przeciwko Stalinowi i jego „socjalizmowi w jednym kraju”, ze zbyt silnymi nacjonalistycznymi konotacjami. Komunizmowi zostało zarzucone jego zamknięcie, jego bezruch i surowość, ale to te cechy chroniły go przed degeneracją cywilizacyjną obserwowaną w kapitalistycznej strefie liberalnej. Nastąpiło prawdziwe odwrócenie biegunów: komunizm wreszcie okazał się znacznie bardziej konserwatywny i chroniący tradycje niż Zachod Atlantycki i jego model otwartego i płynnego społeczeństwa, oparty na „różnorodności inkluzywnej” i „płynności płci. „, Spektakl i konsumpcja, stała histeria, przekroczenie granic, odwrócenie norm, pomieszanie tożsamości, wszechstronność i stała„ bryzga ”. Psychotyczne, pornograficzne, niezrównoważone społeczeństwo, prawdziwa idiokracja niejednoznacznych form i ciągłych zmian, w której NATO i globaliści nie tylko chcą kierować Zachodem siłą, ale także sprowadzić cały świat na wojnę. Stratedzy Pentagonu mówią o świecie VUCA: o zmienności, niepewności, złożoności i dwuznaczności. W tym wszechświecie aktywne mniejszości są u władzy, a nawet ponad prawem, korzystając z pozytywnych środków dyskryminacyjnych. Ponadto są uzbrojeni i dowodzą najpotężniejszym sojuszem wojskowym na świecie. Wróg numer jeden rasy ludzkiej.

Cytaty:

(1) « Tweet du secrétaire général à l’occasion de la Journée internationale contre l’homophobie », Organisation du Traité de l’Atlantique Nord, 17/05/17.

(2) « There is more to diversity than gender », NATO Communications and Information Agency, 10/02/17

(3) « Sommet de l’Otan : Gauthier Destenay, un Premier homme au milieu des Premières dames », LCI, 26/05/17.

(4) « Les militaires peuvent désormais changer d’identité de genre », L’Essor de la Gendarmerie Nationale, 04/09/18.

(5) « Louise Arbour rabroue les opposants au Pacte mondial pour les migrations », Radio Canada, 11/12/18.

(6) Stanko Cerović, Dans les griffes des humanistes, éditions Climats, 2001, pp. 278-279, 282-283.

(7) « Press Conference given by NATO Spokesman, Jamie Shea and SHAPE Spokesman, Major General Walter Jertz », NATO, 16/05/99.