[OPINIA] Andrzej Obirek: Wiatrovych

Wszyscy w Polsce wiemy kim jest Wołodymyr Wiatrovych. Dla nas Polaków to znany ukraiński negacjonista, szef ukraińskiego UIPN i to praktycznie cała nasza wiedza.

Jeżeli przyjrzymy się bliżej tej osobie, powiążemy pewne fakty, zdarzania, ale także działania Wiatrovycha, dojdziemy do wniosków, które mogą w pewny sposób rzucić nowe, zupełnie inne światło na tę osobę.

Od 2014 roku, od czasu Majdanu, a właściwie od interwencji zbrojnej Rosji, zabierającej Ukrainie Krym, na Ukrainie wybuchł z wielkim natężeniem kult żołnierzy UPA i wszystkich organizacji z okresu II Wojny, które walczyły o „wolną Ukrainę”. Ukraina z Wiatrovychem na czele, na tej ideologii próbuje budować tożsamość narodową, wzbudzać u młodych Ukraińców uczucia patriotyczne. Z rozmysłem piszę tu „ u młodych Ukraińców”, bo przecież jest jeszcze pokolenie, które pamięta, mimo, że zostało ich już niewielu, bardzo dobrze wie jak było i jak te wszystkie zbrodnicze organizacje walczyły o „wolną Ukrainę”. Ta promowana polityka historyczna powoduje daleko idące konsekwencje dla stosunków międzynarodowych. Afirmacja, pochwalne peany, bardzo kontrowersyjne delikatnie mówiąc interpretacje faktów historycznych, oceny i upamiętnienia działalności OUN, UPA muszą mieć przecież jakieś inne bardziej racjonalne uzasadnienie.

Jak młody przecież jeszcze Wiatrovych zrobił tak oszałamiającą i szybką karierę i dlaczego posiada tak znaczące wpływy na politykę międzynarodową Ukrainy? Ma 41 lat, urodził się w 1977 r. we Lwowie, z wykształcenia jest historykiem, badaczem ruchów niepodległościowych Ukrainy. Jak to się dzieje, że historyk, przeczy znanym badaniom innych historyków, neguje zbrodnie, neguje morderstwa, oczywiste udowodnione fakty, badania historyczne, dowody wynikające z zeznań świadków, prac archeologicznych i ekshumacyjnych?

Znaczącym często pomijanym lub margilizowanym w życiorysie Wiatrovycha faktem jest piastowanie przez niego w latach 2008 – 2010 stanowiska Dyrektora Archiwum Służby Bezpieczeństwa Ukrainy. Archiwum to SBU przejęło oczywiście od swoich poprzedników czyli Rosji. 31 letni Wiatrovych dostaje do swoich rąk potężną wiedzę i dokumentację, obejmującą nie tylko Ukrainę i najważniejsze osoby w państwie, dostaje wiedzę dotyczącą również krajów ościennych, w tym też Polski. Stanowisko to powierzył mu Juszczenko. Okres 2 lat był w moim przekonaniu wystarczający aby zdobyć odpowiednie informacje i w odpowiedni sposób w sobie tylko dogodnym czasie je wykorzystywać. Szefowanie trwa 2 lata, po tym okresie do władzy dochodzi „prorosyjski” prezydent Janukowycz. Wiatrovych traci swoje stanowisko, zostaje mało znaczącym członkiem rady nadzorczej Muzeum „Więzienie przy Łąckiego”. 2014 rok Majdan, ucieczka Janukowycza do Rosji pozwala Wiatrovychowi powrócić znowu do piastowania ważnych stanowisk i wywierania wpływu na bieżącą politykę Ukrainy.

Czytaj także: Co się zmieniło na Ukrainie po Majdanie 2014 r.?

Uzyskane w czasie pracy w Archiwum informacje oraz liczne kontakty z FSB Rosji, w tym z wysoko postawionymi oficerami tej służby, zajmującymi się tematyką Ukrainy (Zajkov, Olomanienko) powodują, iż staje się on jedną z najważniejszych osób w polityce Ukrainy i nie chodzi tu o historyczne uwarunkowania, ale o politykę bieżącą.

Kuriozalne twierdzenia, publikacje, przeczenia udowodnionym faktom historycznym, wpływanie na politykę państw ościennych pozwala postawić tezę, która dla niektórych może wydać się niedorzeczną, ale zbyt wiele faktów ku temu przemawia.

Cała działalność Wiatrovycha jest działalnością, która tylko jednemu państwu w Europie przynosi korzyści, tym państwem jest Rosja. Jak szef UIPN czyli organizacji, która nie wchodzi w struktury rządu ukraińskiego, może wysuwać wobec innego kraju groźby? To nie jest normalna procedura, a przypomnijmy, iż to właśnie Wiatrovych groził Polsce zerwaniem stosunków dyplomatycznych, to po jego oświadczeniu z Grobu Nieznanego Żołnierza zniknęła tablica upamiętniająca obrońców Birczy, to on zablokował upamiętnienie Cichociemnych. Jak to jest możliwe? Odpowiedź jest w zasadzie tylko jedna – praca i wiedza zdobyta w Archiwum SBU, być może kontynuacja kontaktów z oficerami FSB Rosji.

Wiatrovych i jego działalność w znaczący sposób rzutuje na pogarszanie się stosunków pomiędzy Polską a Ukrainą, a niewątpliwym beneficjentem tego jest Rosja. Znaczący wpływ na politykę, znaczący wpływ na polityków Ukrainy nie wynika z doświadczenia, kompetencji, umiejętności czy też ważności osoby jaką jest Wiatrovych, czy nawet stanowiska jakie piastuje. Odpowiedź jest bardzo prozaiczna, Wiatrovych posiada wiedzę, którą w odpowiedni dla Rosji sposób wykorzystuje.

Ciężko w jakiś sensowny sposób spointować te wszystkie zawarte powyżej informacje. Na kłamstwie historycznym jeszcze nigdy nie zbudowano podwalin żadnego kraju i jest to wiedza oczywista nawet dla gimnazjalisty. „Ciężka” praca Wiatrovycha przez ostanie 4 lata, to ciężka praca na rzecz pogorszenia relacji Polska – Ukraina, to ciężka praca na rzecz Rosji.

Obejrzyj: