Telewizja MN
Zaloguj
0 
Nacjonalizm wybitnych Polaków, twórców kultury czy naukowców, jest tematem tabu, bo pseudoliberałowie i lewica od dekad skutecznie przez swoją propagandę i swoich prowokatorów udających narodowców wmawia Polakom, że narodowcy to banda debili, chamów, prostaków pozbawionych wykształcenia, zdolnych tylko do wulgarnego darcia ryja, przewracania oczami, i odgrażania się kogo to zamordują albo analnie zgwałcą.
Zobacz także: “The Telegraph”: Najtańsze europejskie miasto na weekend jest w Polsce
Jan Kasprowicz – narodowiec i wybitny poeta
Rzeczywistość dziedzictwa polskiego obozu narodowego jest diametralnie odmienna od kłamstw i prowokacji kreowanych przez lewicę, pseudo liberałów, i różnych prowokatorów. Dobitnie to udowadnia wydawany przez Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej „Słownik biograficzny polskiego obozu narodowego”. Jednym z bohaterów trzeciego tomu słownika jest wybitny polski poeta, dramaturg, krytyk literacki i tłumacz (z języków starożytnych i nowożytnych przełożył dzieła: Ajschylosa i Eurypidesa, Shakespeare’a i Marlowe’a, Byrona i Yeatsa, Goethego i Schillera, Rimbauda i Maeterlincka, d’Anunzia, Heijemrmansa oraz Ibsena) Jan Kasprowicz.
Jan Kasprowicz urodził się 12 grudnia 1860 w Szymborzu (dziś dzielnicy Inowrocławia) w zaborze pruskim i zmarł 1 sierpnia 1926 w Zakopanem w niepodległej Polsce. Wychowywał się w skrajnej nędzy – był jednym z 14 dzieci. W niemieckim gimnazjum działał w stowarzyszeniu Wincentego Pola, które umożliwiało poznawanie polskiej historii i literatury germanizowanym młodym Polakom z zaboru niemieckiego. Na studiach działał w środowisku socjalistycznym, za co został uwięziony na pół roku. Pobyt w więzieniu pozwolił mu na porzucenie idei socjalistycznej i zostanie narodowcem (sympatyzującym z Ligą Polską). Ukończył filozofię i literaturoznawstwo na niemieckich uniwersytetach w Lipsku i Wrocławiu. Tworzył od końca lat siedemdziesiątych XIX wieku.
Wiara i naród
Jego niezwykle religijna matka wymodliła dla niego uzdrowienie ze śmiertelnej choroby. Zapewne to doświadczenie sprawiło, że ostatecznie jego twórczość była wyrazem głębokiej wiary – poeta każde doświadczenie swego życia w swej twórczości opisywał przez pryzmat tradycji katolickiej. Poeta był osobą niezwykle religijną, w swej twórczości często odwoływał się do motywów i symboli katolickich. Religijność nie przeszkadzała mu w wykorzystywaniu erotyki w swojej twórczości.
Jan Kasprowicz był wybitnym przedstawicielem Młodej Polski, pisał w nurcie naturalizmy, symbolizmu i ekspresjonizmu. W swojej twórczości ukazywał wstrząsającą poetykę ubogiej wsi polskiej. Twórczość poety była też wyrazem jego społecznej wrażliwości. Z czasem w swojej twórczości poświęcał więcej uwagi kwestiom ducha.
Piewca góralszczyzny
Pierwsze i drugie małżeństwo poety okazało się nieudane. Z pierwszą żoną się rozwiódł, a druga go porzuciła. Jednym z najboleśniejszych doświadczeń poety była zdrada drugiej żony, która porzuciła jego i dwie córki dla poety Stanisława Przybyszewskiego, którego Kasprowicz przygarnął do swojego mieszkania (innym przykładem tego, jak dobroć serca jest szkodliwa, jest to, że w 1914 roku w Nowym Targu poręczył za aresztowanego Lenina). To doświadczenie zaowocowało kryzysem wiary widocznym w poezji Kasprowicza. Ostatnie trzecie małżeństwo było szczęśliwe. Pod koniec życia był piewcą góralszczyzny.
Narodowiec
Jan Kasprowicz był wykładowcą Uniwersytetu Lwowskiego, działał w wielu organizacjach oświatowych, wspierał proces odradzania się Polski po zaborach. Od 1888 roku publikował w lwowskich narodowych czasopismach – „Kurierze Lwowskim” i „Słowie Polskim” (Lwów znajdował się w zaborze austriackim). W endeckim „Słowie Polskim” współpracował z Władysławem Reymontem, Henrykiem Sienkiewiczem i Kornelem Makuszyńskim. Od 1894 był działaczem założonej przez Romana Dmowskiego Ligi Narodowej. Działał w konserwatywnych korporacjach akademickich. Cechą stałą jego twórczości było przekonanie, „że najważniejszą kwestią w okresie zaborów jest walka z próbami wynarodowienia Polaków”.
Słownik biograficzny polskiego obozu narodowego
Historie Jana Kasprowicza można poznać z biogramu poety zamieszczonego w trzecim tomie „Słownika biograficznego polskiego obozu narodowego” wydanego z inicjatywy Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego.
„Słownik biograficzny polskiego obozu narodowego” to „naukowe kompendium wiedzy zawierające biogramy osób związanych z najliczniejszym nurtem politycznym II Rzeczypospolitej. W słowniku przedstawione zostały sylwetki działaczy obozu narodowego od jego powstania do schyłku XX wieku. Tom 3 obejmuje 62 biogramy polskiego obozu narodowego. Biogramy są opatrzone najnowszą bibliografią, obejmującą znane i nieznane dotychczas zespoły archiwalne, jak i wszelkiego rodzaju opracowania. W tym i we wszystkich planowanych tomach znajdą się osoby znane, jak i nieznane, z różnych pokoleń, na ogół rzymscy katolicy, ale także wyznawcy innych obrządków i wyznań”. Redaktorem słownika jest Krzysztof Kawęcki.
Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com
