Telewizja MN
Zaloguj
5 
Jednym z patronów kilku polskich instytucji naukowych był Stanisław Staszic, żyjący na przełomie XVIII i XIX wieku, polski działacz oświeceniowy, pisarz, publicysta, filozof, tłumacz, geograf, geolog, wychowawca, działacz społeczny, prekursor spółdzielczości, inicjator rozwoju przemysłowego, mecenas badań naukowych i co dziś się ukrywa krytyk Żydów.
Krytyk Żydów
Stanisław Staszic rozpoczął swoją pracę „O przyczynach szkodliwości Żydów” (wydaną przed laty nakładem wydawnictwa Ostoja) stwierdzeniem, że „do przyczyn wielkich nieszczęść narodu polskiego należą Żydzi”, od setek lat niszczący Polskę. Innymi przyczynami zapaści cywilizacyjnej Polski były zdaniem Stanisława Staszica: brak dziedzicznego tronu, który prowadził do konfliktów o władzę dzielących naród, brak stałej armii, nie wypędzenie Żydów z Polski, otwarte granice dla żydowskich imigrantów. Staszic uważał, że „Żydzi byli zarazą wewnętrzną, zarazą ciągle polityczne ciało słabiącą i nędzniącą”. Żydzi mieli zdaniem Stanisława Staszica osłabiać i plugawić Polskę, czynią ją krajem żydowskim. Staszica oburzało to, że Żydzi za gościnność Polaków odwdzięczyli się niszczeniem Polski.
Autor pracy „O przyczynach szkodliwości Żydów” zarzucał Żydom, że: wyniszczają rolnictwo, włościan i mieszczan odbierając Polakom własność, „tamują w narodzie wzrost przemysłu, rękodzieła, fabryk i rzemiosła”, uniemożliwiają powstanie polskiej klasy średniej — co prowadzi do zablokowania postępu i rozwoju dobrobytu w Polsce. Zdaniem Staszica Żydzi zmonopolizowali handel, dzięki czemu niszczyli rodzący się polski przemysł, handel i rzemiosło — miało to na celu zachowanie monopolu Żydów w tych dziedzinach.
Destrukcja
W opinii Stanisława Staszica destruktywna działalność Żydów wynikała z tego, że Żydzi zajmowali się tylko tym, co dawało im szybki, duży i łatwy zarobek – 80% Żydów zajmowało się szynkarstwem, a 20% handlem lub rzemiosłem. Według Staszica Żydzi: nic nie tworzyli, pasożytowali na innych i prowadzili działalność przestępczą, niszczyli Polskę i Polaków, przynosili nędze i zepsucie. Żydzi, zdaniem Staszica, szkodzili Polakom też tym, że zmonopolizowali obrót kapitału, czym uniemożliwiali niezbędny dla inwestycji i budowy dobrobytu obrót kapitałem, oraz inwestycje w komunikację. Żydzi dla Staszica byli więc barierą w rozwoju gospodarczym i budowie dobrobytu, przyczyną bankructw i nędzy Polaków. Według autora „O szkodliwości Żydów” „Żydostwo nasze wsie uboży, a nasze miasta smrodem napycha”.
Stanisława Staszica napełniało odrazą też to, że Żydzi: rozpijali Polaków, rozpowszechniali alkohol, co prowadziło do zniszczenia społeczeństwa i władz umysłowych Polaków (refleksu, pamięci, rozwagi i kontroli nad ciałem), rozpijali nawet dzieci. Zdaniem Staszica, Żydzi rozpijali Polaków, by bezkarnie nasz naród okradać, by z pijani Polacy podpisywali dla siebie niekorzystne umowy i cyrografy, na podstawie których Żydzi odbierali Polakom gospodarstwa. Zdaniem Stanisława Staszica doświadczenie wskazywało, że szynkarze Polacy nie rozpijali Polaków tak jak Żydzi. Szynki służyły Żydom, zdaniem autora „O szkodliwości Żydów”, do masowego i na wielką skałę niszczenia Polski i Polaków, wpędzenia włościan w nędze. Doprowadziło to do uzależnienia włościan na kresach od Żydów, pasożytowania na chłopach i wyzyskiwania chłopów przez Żydów. Rozpijanie przez Żydów ludności zostało zauważone przez Austrię i Prusy, które to kraje zakazały Żydom prowadzenia szynków.
Stanisław Staszic oskarżał też Żydów o rozpowszechnianie narkotyków (opium), by uzależnić od siebie Polaków i wyniszczyć Polaków.
Problem Żydów, zdaniem Staszica, narastał wraz z eksplozją demograficzną Żydów. W 1772 roku w Polsce żyło 15.000.000 osób w tym 500.000 Żydów, czyli 3,33%, w 1790 roku 8.000.000 osób a w tym 300.000 Żydów, czyli 4,16%, w 1810 roku odsetek Żydów wynosił 8,33%, w 1816 roku 12,5%. Wszystkie miasta były opanowane przez Żydów w ciągu kilkudziesięciu lat (a w miastach Żydzi zmonopolizowali szynkarstwo).
Antykatolicyzm Żydów
Zdaniem Staszica Polacy szanowali religijne tradycje Żydów, podczas gdy Żydzi nie mieli szacunku dla tradycji katolickich. Polacy byli tolerancyjni dla Żydów, Żydzi zaś pełni nienawiści do Polaków i innych gojów. Żydzi szkalowali nie Żydów, kłamali na temat nie Żydów. Żydowskie szkoły wychowywały żydowskie dzieci w nienawiści do nie Żydów.
Według Stanisława Staszica żydowska kultura uczyniła Żydów niebezpiecznymi, bo: żydowskie małżeństwa były aranżowane przez ojców, co zapewniało małżeństwom trwałość a Żydom sile, Żydzi nie mogą utrzymywać kontaktów z nie Żydami, judaizm nakazywał nieustanną pracę dla narodu, oraz pozwalał również Żydom krzywdzić i oszukiwać nie Żydów, ignorować nie Żydowskie władze. Zdaniem Staszica Żydzi tworzą państwo w państwie, zbierali podatki, by przeciwdziałać rozwojowi państwa nie Żydów. Żydzi niszczyli społeczeństwo nie żydowskie, separując się od nie Żydów i pogrążając się w ksenofobii.
Zdaniem autora „O szkodliwości Żydów” Żydzi działali tajnie i niszczyli ład społeczny — organizacje tajne były narzędziem Żydów, Żydzi od kilkuset lat niszczyli naród polski, mnożyli się i swoje dzieci wychowywali do niszczenia Polski. Zdaniem Staszica Żydzi planowali, że gdy będą dostatecznie silni, zapewne wystąpią przeciwko nie Żydom.
Walka z zagrożeniem
W opinii Stanisława Staszica Polacy powinni byli zwalczać żydowskie zagrożenie. Stanisław Staszic postulował: by Polacy zwalczali żydowskie zagrożenie i wypierali Żydów, przesiedlenie Żydów za wsi do miast, zamykanie Żydów w gettach, oddanie nadzoru nad gettami Polakom, spisanie Żydów i nadanie im nazwisk, zmuszenie Żydów do posługiwania się językiem polskim w sprawach urzędowych, zakazanie sprzedaży alkoholu przez Żydów, nałożenie na Żydów stałego obowiązku posiadania dokumentów osobistych, zatrudnianie w administracji tylko Polaków, zakazanie tworzenia żydowskiej administracji.
Stanisław Staszic chciał: zakazać Żydom pracy w instytucjach państwowych, ograniczyć rolę rabinów tylko do posługi religijnej (zakazać rabinom działalności poza religijnej), zakazać składania przysiąg w instytucjach żydowskich, zakazać instytucjom żydowskim operacji finansowych (co uniemożliwi korumpowanie władz przez Żydów), zakazać Żydom tajnej działalności.
Staszic domagał się by: państwo przejęło archiwa żydowskie, nakazano Żydom posługiwania się językiem polskim we wszelkiej dokumentacji, zmusić Żydów do nauki tylko w polskich publicznych szkołach, zakazać istnienia szkół żydowskich, dopuścić edukację tylko w języku polskim (prócz religii), zmusić Żydów do posługiwania się tylko językiem polskim.
Stanisław Staszic uważał, że: Żydzi w Polsce mogą drukować tylko po polsku, należy wprowadzić zakaz posługiwania się jidysz, państwo ma wydawać Żydom pozwolenia na dalszą naukę zawodu, zezwalać na małżeństwa tylko tym Żydom, którzy nauczyli się zawodu.
Przymusowa polonizacja
Staszic chciał, by: zakazano nie Żydom służby u Żydów, zezwalać Żydom po dwudziestu latach pracy w getcie na pracę z gojami za zgodą administracji, po pięciu latach pracy wśród nie Żydów i małżeństwie z wyznawcą chrześcijaństw, pozwolić Żydom na staranie się o pozwolenie na nabycie gruntów lub nieruchomości w celach wynajmu.
Staszic domagał się: zakazu sprzedaży Żydom ziemi (by chronić szlachtę przed zniszczeniem), zakazu równouprawnienia Żydów z Polakami (równouprawnienie umożliwi Żydom zniszczenie Polski i Polaków — Żydzi przejąć mieli własność Polaków), odebrania Żydom prawa handlu alkoholem, odebrania Żydom autonomii, deportowania Żydów do Besarabii i na Krym.
