Współcześnie coraz częściej rodzice nie mają pojęcia o swoich obowiązkach i ich nie realizują. Stało się tak, bo rodzice zostali zdemoralizowani przez lewicę i pseudo liberałów, którym zależało, by kolejne pokolenia składały się aspołecznych, ogłupiałych i zdemoralizowanych egoistów, którzy nie będą się sprzeciwiać ekspansji lewicowej tyranii.
Zobacz także: Niewygodny artykuł o Frontstory.pl? Google usuwa reklamy
Wychowanie niezbędne dla rozwoju dziecka
Dziś w życiu dzieci brakuje rodziców, którzy regulowaliby emocje i zachowania dziecka. Właśnie dzięki wychowaniu, czyli wpływaniu rodziców na emocje i zachowania dziecka, dzieci przestają być bezrozumnymi niewolnikami własnych emocji. Szkoły publiczne nie mają jak zapewnić dzieciom tego, co daje im rodzicielskie wychowanie.
Rodzice wychowujący swoje dzieci muszą być świadomi, że na proces socjalizacji dzieci wpływają inne czynniki – nauczyciele, rówieśnicy czy popkultura. Wychowywanie dzieci jest skuteczne gdy: dzieci mają silną więź z rodzicami, rodzice są dla dzieci dostępni, dzieci i rodzice mają wspólne wartości, rodzice szanują normy społeczne. Gdy tych warunków brakuje, rodzina jest dysfunkcjonalna i nie zapewnia dzieciom socjalizacji.
Błędy rodziców w wychowaniu
Niestety rodzice zbyt często popełniają błędy wychowawcze. Błędami wychowawczymi rodziców jest to, że rodzice myślą o tym, co zawodowo powinny robić ich dzieci, a nie o tym, jakimi powinny być ludźmi (czyli o ich moralności), oraz to, że rodzice są pobłażliwi dla kapryśnych dzieci, przez co dzieci nie wiedzą, że pewne zachowania są niedopuszczalne. Kolejnym błędem rodziców w wychowaniu jest to, że rodzice myślą, że szkoła zastąpi wychowanie w domu. Błędem rodziców jest też, to, że rodzice nie doceniają tego, jak ich zły lub dobry przykład rodziców oddziałuje na dzieci.
Błędem rodziców w wychowaniu jest też to, że: rodzice nie mają zaufania do dziecka, nie wierzą w jego możliwości intelektualne, w relacji z dzieckiem ulegają własnej pysze. Błędami rodziców w relacjach z dziećmi są też: nadopiekuńczość rodziców, apodyktyczność rodziców, negatywne nastawienie rodziców do dzieci, wieczne wypominanie dzieciom, zbytnie zaufanie do dziecka, nieobecność w życiu dziecka w wymiarze emocjonalnym, poświęcanie się karierze zawodowej kosztem dziecka, bezkrytyczna wiara we wszelkie nowe teorie wychowawcze, zbytnia pobłażliwość wobec przewinień dziecka, brak konsekwentności w działaniach wobec dziecka, emocjonalne zaniedbywanie dziecka, przerost ambicji rodziców wobec dziecka, brak pozytywnego motywowania dziecka ze strony rodziców, porównywanie własnego dziecka z innymi dziećmi, kapitulacja i bezradność wobec złego zachowania dziecka, niedostrzeganie poprawy w zachowaniu dziecka, nieadekwatne ocenianie dziecka, brak umiejętności wskazania dziecku właściwych zachowań i działań.
Dziecko niewychowane jest okaleczono kulturowo i społecznie
Skutkiem braku wychowania u dzieci jest dezorientacja dziecka w świecie, to, że dziecko nie umie zrozumieć komunikatów, pouczeń i wskazań, płynących do niego od innych ludzi. Dziecko, by odnaleźć się w świecie i być twórczą jednostką potrzebuje, by dawano mu jasne wskazówki i wymagano od niego pozytywnego zachowania. Takie wskazówki wymagania to wyraz szacunku dla potrzeb dziecka. Pokonywanie trudności i wypełnianie wymagań pozwalają dziecku budować własną wartość.
Rodzice, by dziecko mogło się dobrze rozwijać, muszą umiejętnie stosować kary i nagrody, tak by nie zniechęcić dziecka do aktywności, skłaniać je do pracy, zniechęcać do terroru emocjonalnego wobec rodziców. Rodzic musi jasno wyznaczać dziecku granice jego zachowania, uprzedzać dziecko o negatywnych i pozytywnych konsekwencjach jego działań, egzekwować od dziecka odpowiedzialność, szanować uczucia dziecka. Rodzice w relacjach z dziećmi muszą się przyznawać do popełnionych błędów i wyznaczać dziecku zakres samodzielności.
W relacjach z dzieckiem nie można ulegać zachciankom dziecka i je wyręczać. Rodzice nie mogą prowadzić sprzecznej polityki wobec dziecka, a polityka rodziców musi być konsekwentna. Komunikaty rodziców muszą być jasne i proste. Dziecko musi wiedzieć co mu wolno, a czego nie wolno. Rodzice w relacjach z dzieckiem nie mogą też ulegać swojej frustracji i wyżywać się na dziecku.
Dziecko pozbawione wychowania, skazane jest na stan wegetacji poza kulturą, oraz pozbawione jest możliwości korzystania z dorobku poprzednich pokoleń. Niewychowane dziecko popada w egoizm i nie rozwija się.
Zabawa
W rozwoju dzieci bardzo ważna role odgrywa zabawa. Zabawa ma pobudzać kreatywność, wyobraźnie i myślenie, inspirować i przygotowywać do życia wśród dorosłych. Zabawki powinny pobudzać „prawidłowy rozwój intelektualny, fizyczny czy artystyczny”, oraz być bezpieczne dla dziecka. Niestety dziś wiele zabawek, szczególnie tych odwołujących się do okultyzmu, banalizujących symbole zła, jest dla dzieci destruktywne. Wszystkie zabawki niosą ze sobą jakiś przekaz kulturowy, trzeba więc dzieciom wybierać zabawki z pozytywnym przekazem.
Temat wychowania dzieci jest jednym z wielu tematów opisanych przez księdza profesora Andrzeja Zwolińskiego w książce „Współczesne czarownice” wydanej przez wydawnictwo Monumen.
Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com