Katolicyzm barierą dla lewicowej tyrani
Dla sił wrogich wobec zachodniej cywilizacji zawsze ważną kwestią było zniszczenie katolicyzmu. Dziś warto sobie uświadomić, że starania sił wrogich katolicyzmowi, by zniszczyć Kościół katolicki od wewnątrz, nie są niczym nowym. Przykładem tego jest też to, jak w 1968 wielu duchownych odrzuciło katolicyzm, i wbrew nauczaniu Kościoła katolickiego poparło komunistyczną rewoltę 1968 roku we Francji.
Te ponure wydarzenia, które każdy katolik powinien znać, by przeciwdziałać współczesnej wrogiej działalności wewnątrz Kościoła, opisał na łamach (wydanej przez wydawnictwo AA) pracy „Swąd Szatana w Kościele. Rewolucja ‘68” Yves Chiron.
Kryzys w Kościele zaczął się przed drugim soborem watykańskim
We wstępie do pracy „Swąd Szatana w Kościele. Rewolucja ‘68” ksiądz Robert Skrzypczak przypomniał, że kryzys w Kościele katolickim rozpoczął się już przed drugim soborem watykańskim, a lata 60 i 70 były tylko kulminacją tego kryzysu. To, że kryzys Kościoła zaczął się na długo przed soborem, widać po tym, jak spadała liczba wyświęconych księży po II wojnie światowej (1948 – 1800, 1956 – 825, 1965 – 648, 1968 – 461). Już w 1968 roku we Francji tylko 21% populacji co niedziela chodziło na msze, choć jako katolicy deklarowało się 82% Francuzów.
Skutkiem wieloletniej działalności komunistów infiltrujących edukację i życie kulturalne było to, że po drugiej wojnie światowej było coraz bardziej widać, że zachód zaczyna być zniewolony przez marksizm. W 1964 roku na amerykańskim uniwersytecie Berkeley rozpoczęła się lewicowa rewolucja kulturalna, która rozlała się też i na Europę.
Haniebny udział „katolików” w komunistycznej rewolucji 1968 we Francji
Dzięki temu, że rewolucja 1968 roku nie było w swej propagandzie kierowanej do zachodnich społeczeństw wrogo nastawiona do religii jako zjawiska społecznego, wielu ”katolików” we Francji z nią sympatyzowało. Wyrazem komunistycznej rewolucji we Francji w 1968 roku była nienawiść pseudo katolików do tradycji, którzy odrzucenie katolicyzmu fałszywie tłumaczyli wolą soboru. W okupowanej przez komunistów Polsce te heretyckie klimaty rozpowszechniały wydawane za zgodą komunistów czasopisma Więź i Znak, a po części i PAX Bolesława Piaseckiego.
We Francji posoborowcy jawnie odwoływali się do komunizmu, gloryfikowali Che Guevarę i komunistycznego terrorystę księdza Camillo Torresa, akceptowali komunistyczny terroryzm. Postawę posoborowców trzeba uznać za antykatolicką, bo celem komunizmu było ”wyzwolenie” ludzi od religii. Dodatkowo rewolucja 68 popierała: odrzucenie moralności, rozpowszechnianie pornografii, akceptację wszelkich zboczeń seksualnych, rozwody, antykoncepcję, aborcje i eutanazje.
Komunistyczna rewolucja kulturalna
Rewolucja 1968 była odrzuceniem zachodniej cywilizacji, zanegowaniem pojęć prawdy i piękna. Celem rewolucjonistów 68 było rozszerzenie rewolucji z życia społecznego do życia duchowego jednostki – czego konsekwencją była rewolucja kulturalna. Realizacja postulatów rewolucji 68 wymagała zniszczenia wszelkich chrześcijańskich idei, poprzez rozbudzenie patologicznej seksualności, by zanegować moralność. Rewolucjoniści w swoich destruktywnych działaniach odwoływali się do Herberta Marcuse i Wilhelma Reicha.
Zdaniem rewolucjonistów 68 w osiągnięciu właściwej świadomości miała pomagać konsumpcja narkotyków, które miały wyzwolić z intelektualnych pęt zachodniej cywilizacji. Narkotyki nachalnie promowane były za pomocą popkultury. W tych klimatach odwoływano się nawet do ateistycznego satanizmu Crowleya. Duch rewolucji miał na celu wykorzenienie wiary z życia ludzi, likwidacje życia duchowego, ograniczenie człowieka do zaspokojenia chuci.
Wyrzeczenie się katolicyzmu doprowadziło do upadku Kościoła
Wyrazem rewolucji 68 w Kościele katolickim była desakralizacja kultu. W konsekwencji zmian posoborowych kapłani, choć głosili frazesy o otwartości na potrzeby duchowe ludu, stali się zainteresowani tylko akceptacją ze strony możnych tego świata i wolą milczeć na tematy niewygodne dla możnych, by nie zrażać ich do siebie. Kapłani wykorzenieni z katolicyzmu zaczęli na kazaniach głosić to, co chcą usłyszeć możni — w konsekwencji czego wiara katolicka jest wykorzeniana z Kościoła, i zastępowana przez marksizm i psychoanalizę.
Skutkiem rewolucji 68 jest upadek zachodniej cywilizacji. Rewolucja 68 życie Europejczyków ograniczyła do hedonizmu i nihilizmu. Rok 68 był wyzwoleniem z wszelkich norm, co doprowadziło do uniformizacji wszystkich w duchu nie tylko hedonizmu, ale i wszechobecnego chamstwa i wulgarności.
Jan Bodakowski
Zobacz także: Czy możliwy jest sojusz państw UE przeciw Komisji Europejskiej ws. migracji? Minister spraw zagranicznych Austrii zabrał głos