Kultura japońskich kibiców: po meczach sprzątają sektory stadionów

W internecie pojawiło się nagranie ukazujące japońskich kibiców, którzy zostali po meczu Katar-Ekwador, żeby pozbierać śmieci.

Jak zauważył komentujący to mężczyzna, nie był to “ich mecz”.
Z tego, co napisał interesujący się kulturą dalekiego wschodu Jacek Wachowiak, wywnioskować można, iż to zdrowe przyzwyczajenie jest pochodną pogańskich wierzeń.
W japońskich szkołach uważa się, że utrzymanie czystości w salach lekcyjnych należy do obowiązków ucznia.
Zobacz też: Selekcjoner Arabii Saudyjskiej chciałby objąć polską kadrę

W internecie pojawiło się nagranie ukazujące japońskich kibiców, którzy zostali po meczu Katar-Ekwador, żeby pozbierać śmieci. Jak zauważył komentujący to mężczyzna, nie był to “ich mecz”.

Japanese fans stayed after the Qatar-Ecuador World Cup match to pick up the trash. pic.twitter.com/JRD8aCLmnM
— World News (@FreeNewsAR) November 21, 2022

Czystość po japońsku

Mieszkający w Seulu Jacek Wachowiak, interesujący się kulturą dalekiego wschodu, skomentował:

Japońscy fani piłki nożnej na stadionach Kataru znów zadziwili swoim przywiązaniem do czystości. Jak zwykle po meczu posprzątali sektor, na którym oglądali mecz otwarcia Mistrzostw Świata.

Wachowiak napisał, że amerykański komodor Matthew Perry w 1854 roku “zachwycił się” czystością jednego z japońskich miast. Z kolei w 1863 roku brytyjski dyplomata Rutherford Alcock odnotował “wielkie zamiłowanie do porządku i czystości” tegoż narodu.

William Adams, pierwszy angielski marynarz, który odwiedził Japonię i pierwszy naturalizowany Europejczyk w Japonii zauważył, że samuraje byli “skrupulatnie czyści”, a miasta cieszyły się “nieskazitelnymi kanałami, latrynami i łaźniami parowymi z pachnącego drewna”.

Z tego, co dalej pisze Wachowiak, wywnioskować można, że to zdrowe przyzwyczajenie jest pochodną pogańskich wierzeń, wedle których w przedmiotach znajdować się mogą duchy nazywane “kami”.

(…) jeśli nie były odpowiednio użytkowane, mogły zaszkodzić ich właścicielom, shintoizm kładł więc duży nacisk na czystość. Kluczowym słowem jest w shinto “kegare”, czyli brud lub nieczystość (fizyczny i duchowy), a praktykujący religię shinto wykonują rytuały oczyszczające, celem odparcia kegare.

W japońskich szkołach uważa się, że utrzymanie czystości w salach lekcyjnych należy do obowiązków ucznia.

a już na pewno poza miastem, mieszkania wielu Japończyków nie grzeszą czystością, a dzieci raczej bardzo pobieżnie oddają się czynności sprzątania szkolnych pomieszczeń. 8/8 pic.twitter.com/t6pw6bcG8o
— Dalekowschodnie Refleksje (@dal_refleksje) November 23, 2022