Zakon
Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona noszący miano templariuszy powstał w 1119 roku. Jego celem była obrona katolicyzmu i pielgrzymów do ziemi świętej. Po dziesięciu latach zakon otrzymał regułę. W 1147 papież nadał templariuszom jako godło czerwony krzyż. Pieczęć zakonu przedstawiała dwu ubogich i pokornych rycerzy dosiadających jednego wierzchowca. Siedzibą zakonu była Jerozolima. Zakon działał w całej katolickiej Europie i na Bliskim Wschodzie. Po upadku Jerozolimy w 1291 roku siedziba zakonu został Cypr, a potem Francja.
Spisek
W 1311 roku w wyniku nacisków króla Francji sobór zlikwidował zakon. Wcześniej w piątek 13 października 1307 król Francji uwięził zakonników. Król Francji przejął część mienia zakonu i zabił część zakonników. Przed likwidacją zakonu liczył on 4500 ludzi, w tym 1000 rycerzy – 2000 zakonników przebywało we Francji. W 1312 papież podtrzymał decyzje o likwidacji zakonu, ale oczyścił zakon z zarzutów o herezje. Ocalałe mienie zakonu przejął zakon joannitów.
W Polsce
Do Polski templariusze dotarli około 1155 roku. Przywiózł ich ze sobą, wracając z krucjaty, książę Henryk Sandomierski, syn Bolesława Krzywoustego. Miał im nadać miejscowość Opatów oraz 16 przyległych wsi na ziemi sandomierskiej. Pozostałością ich klasztoru jest najprawdopodobniej kolegiata św. Marcina w Opatowie, gdzie według legendy znajdują się w podziemiach zabalsamowane ciała braci.
W XIII wieku Henryk Brodaty przekazał templariuszom majątki w Oleśnicy Małej i Leśnicy. Od Władysława Odonica zakon otrzymał Myślibórz, Wielką Wieś, Chwarszczany i Wałcz. Od Przemysława II Czaplinek. Na ziemiach polskich znajdował się nawet 50 siedzib zakonników, z 200 rycerzami – między innymi w miejscowości Obrowiec, Rogowie Opolskim, na zamkach w Krapkowicach i w Otmęcie, Prudniku, Łukowie. Po rozwiązaniu zakonu mienie przejęli joannici.
Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com