Telewizja MN
Zaloguj
1 
Inicjatywa nacjonalistów
Założony przez lidera polskich nacjonalistów Romana Dmowskiego Komitet Narodowy Polski powstał 15 sierpnia 1917 w Lozannie. W jego skład prócz Romana Dmowskiego weszli tacy wybitni polscy nacjonaliści jak Stanisław Grabski, Józef Haller i Maurycy Zamoyski. Prócz działaczy Narodowej Demokracji w komitecie byli też reprezentanci Stronnictwa Polityki Realnej. Najsłynniejszym na świecie członkiem Komitetu był Ignacy Paderewski. Państwa Ententy uznawały Komitet za oficjalną reprezentację narodu polskiego. Komitet Dmowskiego politycznie nadzorował polską armię we Francji w czasie I wojny światowej.
Dmowski wymusił na Francuzach realne polityczne podporządkowanie armii polskiej Komitetowi, wymusił przekazanie dowództwa w ręce polskiego generała Hallera i nie zaciągnął pożyczek na działalność Komitetu, by był on nienależny.
Komitet pracował na rzecz uzyskania jak najlepszych gwarancji sojuszników dla Polski i bronił praw Polaków na terenach państw sprzymierzonych. Na arenie międzynarodowej komitet prowadził działalność dyplomatyczną zmierzającą do uzyskania dla Polski najkorzystniejszych gwarancji ze strony państw sojuszniczych, a po uznaniu go za oficjalnego reprezentanta narodu polskiego, zabiegał o prawa dla Polaków na terenach państw sprzymierzonych. Od 1918 KNP wydawał Polakom paszporty, które zapewniały im bezpieczeństwo.
Zobacz także: Niemiecki dziennik uderza w Polskę. “Żądanie reparacji jest niesłuszne”
Nacjonaliści zapewnili poparcie zwycięzców I wojny światowej dla sprawy polskiej
Ogromną zasługą Komitetu Dmowskiego było uzyskanie poparcia zwycięzców I wojny światowej dla odrodzenia niepodległej Polski, blokowanie na arenie międzynarodowej działań antypolskich, zabieganie o jak najkorzystniejsze granice dla Polski.
Zdaniem lidera polskich nacjonalistów Romana Dmowskiego:
„Najważniejsze cele, któreśmy sobie na Zachodzie w swej akcji podczas wojny postawili, zostały urzeczywistnione. Zjednoczenie Polski i utworzenie państwa polskiego zostało przez sprzymierzeńców ogłoszone jako jeden z warunków pokoju. […] Komitet Narodowy miał pod swą władzą armię polską, uznaną za sprzymierzoną i wojującą. Mieliśmy tym samym zapewniony udział w konferencji pokojowej, jako jedno z państw sprzymierzonych”.
Armia podstawą niepodległości
Według Romana Dmowskiego „osiągnięcie tej pozycji byłoby niemożliwe bez utworzenia armii polskiej na Zachodzie, a więc bez tego, co dla tej sprawy zrobiła Francja. Posiadanie armii, stojącej u boku sprzymierzonych, było jedyną naszą legitymacją do tytułu państwa sprzymierzonego, a co za tym idzie, do udziału w konferencji pokojowej. Legitymacja ta była niezbędna. Dobrze, że była uznana za wystarczającą. Inaczej Polska ze swymi legionami, walczącymi po stronie państw centralnych, ze swym Królestwem listopadowym, ze swą Radą Regencyjną, z rządem warszawskim i z jego ciągle ponawianymi deklaracjami, musiałaby być przez państwa zachodnie uznana za sprzymierzeńca państw centralnych i w końcu znalazłaby się wśród zwyciężonych”.
Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com
