Telewizja MN
Zaloguj
2 
- Maria Mirecka-Loryś odeszła na Wieczną Wartę w wieku 106 lat
- Major to wybitna działaczka obozu narodowego, jej zasług dla Polski nie mogą zignorować nawet kręgi lewicowe
- Maria Mirecka-Loryś urodziła się 7 lutego 1916 r. w Ulanowie na Podkarpaciu
- Po wybuchu wojny zaangażowała się w działalność konspiracyjną
- Po zakończeniu wojny Mirecka wznowiła studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim
- 1 sierpnia 1945 r. komunistyczne władze w Nisku aresztowały weterankę ruchu oporu
- Represje ze strony stalinowców zmusiły Mirecką do emigracji na Zachód
- W styczniu 1952 r. z rodziną wyjechała do USA, najpierw do Toledo w stanie Ohio, a w 1954 r. do Chicago
- Przez 32 lata była redaktorem „Głosu Polek”, organu Związku Polek w Ameryce
- Była autorką drugiego tomu „Historii Związku Polek w Ameryce” i książki „Odszukane w pamięci. Zapiski o rodzinie, pracy, przyjaźni”
- Zobacz także: Zmarła Maria Mirecka-Loryś
Maria Mirecka-Loryś. II wojna światowa
Major Maria Mirecka-Loryś przyszła na świat 7 lutego 1916 roku w Ulanowie na Podkarpaciu. Podjęła studia na uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Tam wstąpiła do Związku Akademickiego Młodzież Wszechpolska.
Wraz z wybuchem II wojny światowej rozpoczęła działalność konspiracyjną. Wiosną 1940 roku objęła stanowisko komendantki Narodowej Organizacji Wojskowej Kobiet w powiecie niżańskim. Z czasem Mirecka-Loryś dowodziła całym NOWK w Okręgu Rzeszowskim.
Oprócz kierownictwa sekcji kobiecej w Zarządzie Okręgu Rzeszowskiego Stronnictwa Narodowego była także kurierką Komendy Głownej NOW. Kiedy NOW i AK weszły w fuzję, Mirecka-Loryś otrzymała awans na stopień kapitana. Wówczas kierowała Wojskową Służbą Kobiet w Podokręgu Armii Krajowej w Rzeszowie. Wiosną 1945 r. została Komendantką Główną Narodowego Zjednoczenia Wojskowego Kobiet.
Zasłynęła bohaterską, patriotyczną pracą w Narodowej Organizacji Wojskowej, AK i Narodowym Zjednoczeniu Kobiet. Całe życie poświęciła walce o wolną i suwerenną Polskę. Pozostanie wzorem dla kolejnych pokoleń. Cześć Jej Pamięci.
– napisał na Twitterze wiceminister sprawiedliwości Marcin Warchoł.
Okres emigracyjny
Weteranka po zakończeniu wojny wznowiła studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. 1 sierpnia 1945 r. została aresztowana przez władze komunistyczne w Nisku. Na wolność wyszła 1 września 1945 r. na mocy amnestii. Zagrożona ponownym aresztowaniem w grudniu 1945 r. opuściła Polskę i z grupą kilkunastu działaczy narodowych dotarła do obozu 2. Korpusu gen. Władysława Andersa pod Ankoną. Tam poznała swego męża, oficera rezerwy Henryka Lorysia, z którym w październiku 1946 r. wyemigrowała do Wielkiej Brytanii.
W styczniu 1952 r. opuściła Zjednoczone Królestwo i wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych. Najpierw osiadła w Toledo (Ohio), by w 1954 roku osiąść w Chicago. W mieście słynącym z licznej mniejszości polskiej zaangażowała się w pracę w organizacjach polonijnych.
Działała m.in. w Stronnictwie Narodowym, była członkiem Zarządu Głównego Związku Polek w Ameryce oraz Krajowego Zarządu Kongresu Polonii Amerykańskiej.
Mirecka-Loryś przez ponad trzy dekady pisała na łamach “Głosu Polek”, organu prasowego Związku Polek w Ameryce. W latach 70-tych zaczęła pomagać Polakom na dawnych Kresach. W grudniu 1999 r. została wiceprzewodniczącą Rady Naczelnej Stronnictwa Narodowego. Współpracowała z polonijnym radiem w Chicago, dla którego nagrywa cotygodniowe felietony z cyklu „Otwarty mikrofon”.
Mirecka-Loryś wykorzystała swój talent pisarski podczas stworzenia drugiego tomu “Historii Związku Polek w Ameryce” oraz książki “Odszukane w pamięci. Zapiski o rodzinie, pracy, przyjaźni”, będącej wspomnieniami patriotki.
Sejm upamiętnił patriotkę
W setne urodziny weteranki Sejm przyjął uchwałę upamiętniającą jej działalność patriotyczną.
„W 100. rocznicę jej urodzin Sejm Rzeczypospolitej Polskiej pragnie wyrazić uznanie dla niezwykłej patriotki pani Marii Mireckiej-Loryś i podziękować jej za ogromny wkład w walkę o niepodległość Ojczyzny i nieustanną troskę o Polaków na całym świecie”
– napisano w uchwale.
W 2014 r. powstał film dokumentalny o Mireckiej-Loryś pt. „Szkic do życiorysu” w reż. Ewy Szakalickiej. W 2017 została laureatką nagrody honorowej „Świadek Historii” przyznanej przez Instytut Pamięci Narodowej.
Mirecka-Loryś otrzymała wiele odznaczeń, m.in. Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Walecznych, Krzyż Armii Krajowej, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski i Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości.
Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com
Tysol
