Rokowania były tajne, ale ustalenia umowy opublikowano 28 kwietnia 1920 roku w Monitorze Polskim. Ukraina (pod nazwą Ukraińskiej Republiki Ludowej) swoja niepodległość proklamowała 20 listopada 1917. Na jej czele stanął naczelny ataman wojsk URL Semen Petlura. Wojska ukraińskie zmuszone były do walki w obronie Ukrainy z wojskami białej i bolszewickiej Rosji.
Pakt Piłsudski-Petlura
Istnienie niepodległej Ukrainy było w interesie Polski. Ukraina stanowiła bowiem bufor chroniący Polskę przed rosyjskim imperializmem (białym czy bolszewickim).
Umowa ta umożliwiła Polsce i Ukrainie wspólną walkę z Rosją. Wraz z umową, po trzech dniach zawarta została tajna konwencja wojskowa o wspólnej walce z Rosjanami — kontrofensywa ruszyła 25 kwietnia. W myśl konwencji wojskowej oddziały ukraińskie podporządkowały się polskiemu dowództwu, Ukraińcy mieli zapewniać prowiant Polakom, Polacy mieli dostarczać Ukraińcom broń, po zakończeniu walk Polacy mieli się wycofać z terenów ukraińskich.
Polakom i Ukraińcom udało się wyzwolić Kijów. Niestety armia Rosji sowieckiej przeprowadziła kontruderzenie, które zatrzymało się dopiero w czasie cudu nad Wisłą. Wyczerpani walką Polacy dowodzeni przez Piłsudskiego niestety zdradzili Ukraińców i zawarli separatystyczny pokój z Rosją sowiecką. Osamotnieni Ukraińcy przegrali i Ukraina na 80 lat znalazła się pod rosyjską okupacją.
Po niespełna dwu dekadach Rosja sowiecka wraz z nazistowskimi Niemcami zaatakowała Polskę. Pół Polski znalazło się pod okupacją Rosjan i już nigdy więcej nie wróciło do Polski. Miliony Polaków zostały zamordowane przez Rosjan i Niemców. W wyniku II wojny światowej ziemie powojenna Polska była faktycznie okupowana przez Rosjan, którzy na pięć dekad wpędzili Polaków w nędzę, prowadzi kolonialny wyzysk Polski, niszczyli polskie środowisko i zablokowali rozwój polskiej nauki i techniki, odebrali Polakom prawa i wolności.