Telewizja MN
Zaloguj
4 
Międlar ma prawo do wolności słowa
Ofiarą lewicowej walki z wolnością słowa jest Jacek Międlar, który został „skazany na karę roku ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu prac społecznych w wymiarze 30 godzin miesięcznie”. Wyrok dotyczył jego „wypowiedzi o »tolerancji wobec talmudycznej nienawiści« i stwierdzenia, że Gazeta Wyborcza to »propagandowa tuba żydo-Ukraińca Adama Michnika«”.
Nie dość, że Jacek Międlar jest prześladowany za korzystanie z wolności słowa, będącej podstawą demokracji, to jeszcze skazano go za stwierdzenie faktu, że Talmud głosi rasistowską nienawiść do nie-Żydów, oraz prawdziwe stwierdzenie, że Gazeta Wyborcza jest tubą propagandową Michnika (na podstawie tego precedensu można byłoby skazywać za stwierdzenie, że TVP jest tubą propagandową PiS). Co najwyżej Adam Michnik, syn żydowskich komunistów Ozjasza Szechtera i Heleny Michnik mógłby na drodze prywatnego oskarżenia domagać się przeprosin od Jacka Międlara za nieprawdziwe stwierdzenie na temat jego rzekomego ukraińskiego pochodzenia.
Zobacz także: Włochy. Wymóg przepustki COVID-19 we wszystkich miejscach pracy
Jacek Międlar, który jest na żydowskiej liście proskrypcyjnej za swoją krytykę Żydów, sądom i prokurze zapewne podpadł też stwierdzeniem, że prokuratura i sądy bronią antypolskich oszczerstw. Stwierdzenie takie znalazło się w (zawierającej imponującą ilość niezwykle wartościowych cytatów i informacji o antypolskiej działalności Żydów) pracy Jacka Międlara “Polska w cieniu żydostwa. Wielcy Polacy o Żydach”. W swej książce Jacek Międlar stwierdził, że istnieje zakaz mówienia prawdy o relacjach Żydów z Polakami, i nakaz wiary w fałszywy mit o pro polskim nastawieniu Żydów.
Na kartach pracy Jacka Międlara czytelnicy znajdą wiele krytycznych opinii wielkich polskich patriotów o Żydach, opinii świadczących o ich politycznie niepoprawnym realizmie. O szkodliwości Żydów dla Polski pisali: Roman Dmowski, Feliks Koneczny i Wincenty Witos. Ksiądz Marceli Godlewski, który uratował tysiące Żydów (głównie dzieci z warszawskiego getta) podczas II wojny światowej, twierdził, że Żydzi nie chcą być Polakami i dlatego powinni byli z Polski wyemigrować.
Teodor Jeske Choiński o Żydach
Pisarz Teodor Jeske Choiński głosił, że celem Żydów, gardzących Polską i Polakami, jest rządzenie naszym narodem i naszym państwem. Teodor Jeske Choiński uważał, że Żydzi w Polsce mieli jak w raju, co jednak nie przeszkadzało im w odczuwaniu nienawiści do Polaków i dążeniach do zniszczenia zachodniej cywilizacji.
Teodor Jeske Choiński twierdził, że na czele rewolucji 1905 roku, która całkowicie zdemoralizowała Rosjan, stali Żydzi. Na Litwie na czele rewolucji 1905 stał Żyd Jan Tyszka (według strony IPN „w rzeczywistości Jogiches Leon […]. Działacz komunistyczny, współzałożyciel Socjaldemokracji Królestwa Polskiego (SDKP) i Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL), członek KC Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDPRR), współzałożyciel Komunistycznej Partii Niemiec (KPD), popierał powstanie Komunistycznej Partii Robotniczej Polski). W czasie rewolucji Żydzi mieli, według pisarza, za pośrednictwem rewolucjonistów mordować i zastraszać swoich aryjskich konkurentów, wysadzać mosty by towary nie docierały do sklepów gojów, by żydowskie sklepy mające za czasu zgromadzone zapasy mogły osiągać zyski ze sprzedaży po zawyżonych cenach towarów, które brakowało na rynku. W wyniku rewolucji 1905 Żydzi mieli się wzbogacić a goje popaść w nędze. Teodor Jeske Choiński oskarżał też Żydów, o rasistowską pogardę wobec goi, uznawał socjalistów za narzędzie w żydowskich rękach,
Adam Mickiewicz o Żydach
Wieszcz narodowy Adam Mickiewicz krytykował Żydów w wierszach „Do Franciszka Grzymały”, „Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego”, „Pchła i rabin”. Mickiewicz twierdził, że Żydzi nie chcą się asymilować oraz że są podłymi pasożytami. W eposie narodowym „Pan Tadeusz” jako fakt przedstawiał żydowskie mordy rytualne (Zosia krzyczała „jako dziecko od Żydów kłute igiełkami”).
Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com
Drugi z wybitnych polskich twórców epoki romantyzmu Zygmunt Krasiński krytykował masonów i Żydów, uznawał Żydów za wrogów Polski i chrześcijaństwa. W swym dramacie „Nie boska komedia” głosił, że Żydzi i przechrzty są źli, szkodzą, zwodzą chrześcijan. Zygmunt Krasiński oskarżał Żydów o mordy rytualne i wykorzystywanie rewolucji do zdobycia władzy nad światem.
Znany ze swojego pamiętnika opisującego walki Polaków z Ukraińcami o Lwów Franciszek Salezy Krysiak opisywał jak w czasie powstań Żydzi albo nie walczyli po polskiej stronie, albo wspierali rosyjskiego zaborcę.
Ksiądz Antoni Kotyłło o Żydach
Żydów w dwudziestoleciu międzywojennym krytykował ksiądz Antonii Kotyłło (związany z lubelskim towarzystwem Razem). Zdaniem księdza Antoniego Kotyłło Żydzi byli najbardziej zwartymi i zorganizowanymi, największymi, z dnia na dzień coraz liczniejszymi i silniejszymi wrogami Polski, pasożytowali na Polsce, planowo i dyskretnie niszczyli podstawy moralne i etyczne bytu Polski, migrowali do Polski, niszczyli polską gospodarkę, demoralizowali Polaków za pośrednictwem mediów i pornografii, infiltrowali nasz naród, działali na szkodę Polski na arenie międzynarodowej, stali na czele partii politycznych w II RP, mieli wielu polskich sługusów, tworzyli globalną społeczność, byli wyalienowani z polskości, na całym świecie kontrolowali najważniejsze instytucje.
Według księdza Antoniego Kotyłło każdy Polak winien walczyć z żydowskim zagrożeniem, dążyć do odżydzenia Polski, przeciwstawiać się globalnej żydowskiej antypolskiej kampanii. Żydów ksiądz Antonii Kotyłło oskarżał o zdominowanie Polski, przez co Polacy w Polsce mogą być tylko wyzyskiwaną i źle opłacaną tanią siłą robocza.
Ksiądz Trzeciak o Żydach
Święty Maksymilian Kolbe opisywał nienawiść Żydów do katolicyzmu i nawoływał do nawracania Żydów. Na szkodliwe społecznie działania Żydów zwracał uwagę ksiądz Stanisław Trzeciak (zamordowany podczas Powstania Warszawskiego przez niemieckiego nazistowskiego okupanta). Zdanie księdza Trzeciaka Żydzi propagowali wśród chłopów pornografie (rozdawali tysiące bezpłatnych pornograficznych broszur, by zdobyć klientów), żydowscy radni w Warszawie sprzeciwiali się zwalczaniu dystrybucji pornografii (produkowanej przez Żydów, dystrybuowanej w kioskach), Żydzi mieli monopol na dystrybucję pornografii, wydawali czasopisma pornograficzne, katalogi wysyłkowe z publikacjami pornograficznymi i akcesoriami erotycznymi, oraz wydawali czasopisma plotkarskie.
Ksiądz Julian Maksymilian Unszlicht (brat żydowskiego komunisty Józefa Unszlichta) głosił w swojej pracy „O pogromy ludu polskiego (rola socyal-litwactwa w niedawnej rewolucyi)”, że Żydzi szkalowali Polaków, organizowali pogromy Polaków, komunistyczna SdKPiL to przejaw wrogiego Polsce żydowskiego nacjonalizmu, żydowskie władze SdKPiL w 1905 wydały odezwę głoszącą, że „Polska to trup, który winien być wyrzucony na śmietnik”.
