Zaburzenia emocjonalne, społeczne i psychiczne z dzieciństwa przyczyną homoseksualizmu [OPINIA]

Dodano   9
  LoadingDodaj do ulubionych!
Manifestacja LGBT w Hiszpanii.

Manifestacja LGBT w Hiszpanii. / Fot. Twitter

Szkodliwe uzależnienie zwane homoseksualizmem nie jest spowodowane przyczynami biologicznymi a społecznymi emocjonalnymi i psychicznymi z dzieciństwa – warto je poznać, by zawczasu chronić dzieci przed tęczową patologią. Cenne informacje o rozwoju tożsamości seksualnej u dzieci, destruktywnym wpływie czynników zewnętrznych, przynosi (wydana pod marką „Aromat słowa”) praca „Nauka mówi nie! Oszustwo homo-małżeństwa” autorstwa Gerarda van den Aardwega.

Szkodliwe uzależnienie zwane homoseksualizmem nie jest spowodowane przyczynami biologicznymi a społecznymi emocjonalnymi i psychicznymi z dzieciństwa – warto je poznać, by zawczasu chronić dzieci przed tęczową patologią. Cenne informacje o rozwoju tożsamości seksualnej u dzieci, destruktywnym wpływie czynników zewnętrznych, przynosi (wydana pod marką „Aromat słowa”) praca „Nauka mówi nie! Oszustwo homo-małżeństwa” autorstwa Gerarda van den Aardwega.

Nie ma biologicznych przyczyn homoseksualizmu

Nieprawdą jest twierdzenie, że homoseksualizm jest efektem zaburzeń hormonalnych w czasie ciąży. Poziom hormonów w czasie ciąży nie determinuje przyszłej orientacji seksualnej dziecka. Homoseksualizm nie jest też uwarunkowany genetycznie czy biologicznie – nie jest wywoływany przez odmienną budowę mózgu.

Homoseksualizm to zaburzenie psychiczne, a nie fizyczne, wynikające ze złego wpływu środowiska. Z badań wynika, że homoseksualiści w dzieciństwie wykazywali zachowania „nietypowe dla własnej płci”. Zachowania te nie wynikały z biologii – ich przyczyną był „brak identyfikacji z własną płcią”. Nietypowe zachowania sprawiały, że dzieci takie były wyobcowane w swojej grupie rówieśniczej.

Zewnętrzne przyczyny nabycia homoseksualizmu

Dzieci popadały w homoseksualizm, bo miały złe relacje z rodzicem tej samej płci. W ich życiu zbyt małą rolę odgrywał rodzić płci przeciwnej. Rola rodzica tej samej płci była zbyt duża. Dziecko takie nie chce uznać rodzica tej samej płci za wzór do naśladowania.

Z badań wynika, że homoseksualiści są niestabilni emocjonalnie, niedojrzali, mają skłonności neurotyczne – niezależnie czy żyją w społeczności homofobicznej, czy akceptującej homoseksualizm. Homoseksualizm jest „zaburzeniem charakteru i rozwoju emocjonalnego danej osoby, szczególnie w odniesieniu do rozwoju jej identyfikacji płciowej i związanej z płcią pewności siebie”. Geje mają zaburzone poczucie męskości, a lesbijki zaburzenie poczucia kobiecości. „Homoseksualizm jest neurotycznym rodzajem seksualności, który wynika z kompleksu niższości związanego ze swoją męskością lub kobiecością”.

Przyczyną homoseksualizmu jest to, że dziecko nie jest traktowane adekwatnie do swojej płci i zgodnie ze swoją płcią postrzegane, co powoduje, że rozwija w sobie brak pewności do swojej płci, tworzy fałszywy obraz samego siebie”. Przyczyną homoseksualizmu bywa też zbyt silna więź z rodzicem tej samej płci, oraz zbyt mała więź z ojcem, którego nie ma, lub jest krytyczny, zdystansowany, negatywnie nastawiony”. Wśród przyczyn homoseksualizmu można też wyróżnić defekty fizyczne (słabość, choroby), które czynią dziecko nieatrakcyjne, przez co popada w samotność i wyobcowanie często prowadzące do smutku i depresji, co kończy się homoseksualizmem.

Po homoseksualistach widać, że „trauma wyniesiona z dzieciństwa i okresu dorastania jest typowym czynnikiem wyzwalającym pewną dozę auto dramaturgii”. Nastolatek użalający się nad sobą, postrzegający się jako ofiarę, angażuje się w niezdrowe relacje, by zyskać przyjaciół. Ta niedojrzałość emocjonalna pozostaje z homoseksualistami.

Patologiczna realizacja pragnienia przynależności

Pragnienie przynależności to jeden z najsilniejszych instynktów naszej psychiki. Wszyscy chcą być akceptowani i doceniani. Brak poczucia przynależności, braku przyjaciół i grupy rówieśniczej, prowadzi do frustracji. Samotność prowadzi do fascynacji osobami własnej płci – które w oczach osoby zafascynowanej mają to, czego ona odczuwa brak.

Na płaszczyźnie emocjonalnej homoseksualiści płci obojga są „sfrustrowanymi nastolatkami, z niską samooceną, kierowanymi tkwiącymi w nich niespełnionymi młodzieńczymi, zabarwionymi erotycznie pragnieniami bliskości i zainteresowania ze strony przyjaciela tej samej płci”. Z czasem tęczowi coraz bardziej pogrążają się w swoich fantazjach, kompleksach niższości, uzależnianiu się nad sobą, egocentryzmie – w „konsekwencji homoseksualna seksualność jest obsesyjna”. Homoseksualiści obsesyjnie pragną być kochanymi, cenionymi i szanowanymi – co jest powodem, dlaczego tęczowi terroryzują życie społeczne i wsadzają za kraty osoby niezainteresowane tym by je kochać i cenić.

W konsekwencji niedojrzałości emocjonalnej związki homo są krótkotrwałe, bo nowy partner szybko rozczarowuje, bo okazuje się daleki od fantazji o super przyjacielu. Setki partnerów seksualnych są przejawem tego skazanego na niepowodzenie poszukiwania urojonego ideału.

Jan Bodakowski

Subskrybuj
Powiadom o
9 komentarzy
Najstarsze
Najnowsze Najpopularniejsze
Inline Feedbacks
Przeglądaj wszystkie komentarze

POLECAMY