16 grudnia 1922 zginął pierwszy prezydent RP, G. Narutowicz

Historia II RP nie jest wcale tak sielankowa, jak się nam wydaje. 16 grudnia 1922 zginął pierwszy prezydent RP, Narutowicz. Zastrzelił go E. Niewiadomski.

Wybory parlamentarne w II RP wygrywała narodowa prawica: sojusz narodowców (ówczesną partią narodowców był Związek Ludowo-Narodowy), konserwatystów i chadeków. I chociaż przewaga prawicy była olbrzymia, ordynacja wyborcza nie dawała jej samodzielnej władzy. Żeby rządzić, potrzebna była współpraca z ludowcami. W latach 20-tych o wyborze prezydenta decydował parlament. W 1922 roku ludowcy zdradzili prawicę, nie chcąc poprzeć kandydata narodowego, co umożliwiło wybór Narutowicza przez lewicę i mniejszości narodowe.

Pierwszym prezydentem RP został Gabriel Narutowicz. Ciekawie opisał to w artykule dla naszego portalu jeden z działaczy Ruchu Narodowego, Tomasz Dorosz. “Dzięki wspomnianej współpracy lewicy z mniejszościami narodowymi, mimo wygrania wyborów prawica nie była w stanie przeforsować swojego kandydata. Był nim Maurycy Zamoyski. W ostatecznym głosowaniu Zamoyski z 227 głosami przegrał z Gabrielem Narutowiczem, który zdobył 289 głosów lewicy, ludowców i mniejszości narodowych” – pisał Dorosz. Gdyby więc nie głosy mniejszości, Narutowicz nie zostałby prezydentem.

ZOBACZ TAKŻE: [OPINIA] Dorosz: Ruch narodowy wczoraj (1918-1939)

“Wywołało to olbrzymi skandal w Polsce, przez Warszawę przetoczyły się potężne protesty. (…) W tej atmosferze stała się rzecz straszna. Kilka dni po zaprzysiężeniu prezydent został zastrzelony przez sympatyka i dawnego działacza prawicy, Eligiusza Niewiadomskiego”. Niewiadomskiego próbowano określić jako aktywnego działacza prawicy, chociaż od dawna nie działał politycznie, a lewica wykorzystała wydarzenie. Była o krok od rozpoczęcia mordów politycznych i rozpętania wojny domowej. Tylko dzięki uspokojenia nastrojów przez liderów politycznych, w tym R. Dmowskiego, nie doszło do rozlewu krwi.