Fałszywe informacje o Karcie Praw Rodzin w mediach. Ordo Iuris domaga się sprostowań

Instytut Ordo Iuris wysłał wnioski o sprostowanie do siedmiu różnych mediów, które w swoich publikacjach zamieściły nieprawdziwe informacje na temat Samorządowej Karty Praw Rodzin. Wnioski trafiły do m.in. „Gazety Wyborczej”, TVN i Onet.pl. Media te błędnie określiły Kartę jako „uchwałę anty-LGBT”. Towarzyszy temu sugestia, jakoby zarzuty Komisji Europejskiej, skierowane wobec Polski 15 lipca, dotyczyły również SKPR. Tymczasem, Karta w ogóle nie odnosi się do ruchu LGBT i nie jest wymieniana w liście Komisji. Drugą nieprawdziwą informacją jest stwierdzenie, że Sejmik Województwa Podkarpackiego rzekomo przyjął SKPR. W rzeczywistości, uchwała tego sejmiku z 2019 r., przygotowana bez udziału Ordo Iuris, jest innym dokumentem niż Samorządowa Karta i dotyczy wyłącznie „ruchów LGBT”.

„Uważna lektura zarzutów skierowanych wobec Polski przez Komisję Europejską nie pozostawia wątpliwości, że nie dotyczą one Samorządowej Karty Praw Rodzin. Media, które nazwały ją «uchwałą anty-LGBT», powinny zatem sprostować tę nieprawdziwą informację” – stwierdza apl. adw. Nikodem Bernaciak, analityk Centrum Analiz Prawnych Instytutu Ordo Iuris.

Na początku września, siedem różnych mediów – TVN24, Wyborcza.pl, Onet.pl, Newsweek.pl, Wprost.pl, Spidersweb.pl oraz KorsoSanockie.pl – opublikowało teksty zawierające nieprawdziwe informacje dotyczące Samorządowej Karty Praw Rodzin (SKPR). Ten dokument, przygotowany z udziałem Instytutu Ordo Iuris, zawiera szereg propozycji rozwiązań wzmacniających ochronę małżeństwa i rodziny na poziomie samorządowym. SKPR należy do gatunku „uchwał kierunkowych”, których dopuszczalność potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 19 września 2017 r. (sygn. akt II GSK 3514/15).

Karta została przyjęta przez 39 samorządów z całej Polski. Aby ułatwić wprowadzanie proponowanych rozwiązań w życie, eksperci Instytutu Ordo Iuris przygotowali kilkudziesięciostronicowy poradnik „Jak realizować Samorządową Kartę Praw Rodzin?”. O pełnej zgodności SKPR z Konstytucją RP zaświadczyli również uznani konstytucjonaliści – prof. Anna Łabno oraz dr hab. Jacek Zaleśny. Poszczególne rozwiązania dokumentu spotkały się z aprobatą grupy posłów na Sejm RP, którzy w styczniu 2021 r. złożyli projekt ustawy „Samorząd dla Rodziny”, czekający obecnie na pierwsze czytanie.

Ludzie Morawieckiego w spółkach Skarbu Państwa. Sprawdź, ile stanowisk obsadził premier

Zamiast przedstawić te fakty na temat SKPR, wymienione wyżej media zawarły w swoich publikacjach jedną lub dwie nieprawdziwe informacje. Pierwszą z nich jest określenie SKPR jako „uchwały anty-LGBT” oraz towarzysząca mu sugestia, jakoby zarzuty Komisji Europejskiej, skierowane wobec Polski 15 lipca 2021 r. pod pretekstem utworzenia rzekomych „stref wolnych od LGBT”, dotyczyły również Karty. W rzeczywistości, żadne z pism Komisji Europejskiej dotyczących „stref” nie zawiera ani jednego odniesienia do SKPR, odnosząc się wyłącznie do rezolucji sprzeciwu wobec „ideologii LGBT”. Pisma Komisji to:

list z dnia 16 lutego 2021 r. (znak Ares(2021)1287785),
list z dnia 15 lipca 2021 r. (znak INFR(2021)2115, C(2021)5221),
list do marszałków województw z dnia 3 września 2021 r. (znak Ares(2021)5444303).

Drugą nieprawdziwą informacją jest stwierdzenie, jakoby Sejmik Województwa Podkarpackiego przyjął SKPR – w rzeczywistości uchwała tego sejmiku z dnia 27 maja 2019 r. to „stanowisko wyrażające sprzeciw wobec promocji i afirmacji ideologii tak zwanych ruchów LGBT”, które zostało przygotowane bez udziału Instytutu Ordo Iuris i jest innym dokumentem niż Karta. Województwo podkarpackie przyjęło natomiast jeden z postulatów proponowanych w SKPR – dodało do wojewódzkiego programu współpracy z organizacjami pozarządowymi zasadę wzmacniania rodziny i małżeństwa.

Ani SKPR, ani żaden z jej postulatów nigdy nie zostały skutecznie zaskarżone do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Ani razu nie pojawia się w nich wzmianka o ruchu LGBT. Nawet część aktywistów tego ruchu przyznaje, że SKPR nie tworzy jakichkolwiek „stref”. W związku z tym, na podstawie art. 31a ust. 1 Prawa prasowego, Instytut Ordo Iuris wysłał wnioski o sprostowanie nieprawdziwych informacji powielanych przez media.