Telewizja MN
Zaloguj
1 
Uprzywilejowanie Żydów na ziemiach polskich
Społeczność żydowska na ziemiach polskich korzystała z ogromnych przywilejów, dzięki którym rdzenna polska ludność chłopska miała o wiele mniejsze prawa w Polsce niż Żydzi. Pomimo polskiej tolerancji Żydzi nie poczuwali się do solidarności z Polską i Polakami, przejawiali patologiczną pogardę i nienawiść do Polski i Polaków, czemu dawali wyraz, występując przeciwko odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku, i wspierając bolszewicką agresję na Polskę w 1920 i 1939 roku.
“Polska w cieniu żydostwa. Wielcy Polacy o Żydach”
Kwestia sprzeciwu Żydów wobec odzyskania przez Polskę niepodległości po zaborach jest jednym z tematów monumentalnej (zawierającej imponującą ilość niezwykle wartościowych cytatów i informacji o antypolskiej działalności Żydów) pracy Jacka Międlara “Polska w cieniu żydostwa. Wielcy Polacy o Żydach”. Praca ta zapewne spotka się z rytualnym jazgotem lewicy, pseudo liberałów, filosemitów i Żydów, zarzucających autorowi rzekomy antysemityzm – czyli pisanie prawdy sprzecznie z kłamliwą żydowską antypolską mową nienawiści.
Wincenty Witos opisywał nienawiść Żydów do Polski i Polaków
Jeden z twórców polskiej niepodległości, lider ruchu ludowego, Wincenty Witos, cytowany na kartach książki Międlara, opisywał jak w czasie I wojny światowej Żydzi na ziemiach polskich prowadzili antypolską działalność: donosili na Polaków, korzystali z uprzywilejowania ze strony zaborców kosztem Polaków, zarabiali na dostawach dla walczących armii, kiedy polski rekrut ginął przymusowo wcielony do zaborczych armii, uchylali się od walki na froncie. Witos opisywał też, jak żydowscy sanitariusze gorzej traktowali polskich rannych „niż żołnierzy innych narodowości”.
Cytowany przez Międlara Wincenty Witos w pracy „Moje Wspomnienia” pisał, że w II RP „ludność żydowska w ogromnej swej większości albo jest zupełnie na losy Polski obojętna, albo do niego uprzedzona, a pewna jej część jest nawet wrogo uprzedzona”.
W swoich wspomnieniach Witos pisał – „na własne oczy widziałem w roku tysiąc dziewięćset dwudziestym oddziały Żydów polskich występujące z bronią w ręku przeciwko polskim wojskom, razem z bolszewikami. Patrzyłem także, z jaką radością oczekiwali liczni Żydzi wejścia wojsk bolszewickich do Warszawy i jak wyraźnie manifestowali swoją dla nich przychylność. Bardzo wiele mówią też liczne procesy komunistyczne, wykazujące stałą przeciw państwowa działalność Żydów”.
Raport amerykańskiej armii z 1919 roku o nienawiści Żydów do Polski i Polaków
Według raportu „Siła i cele międzynarodowego żydowstwa” armii USA z 1919 roku (odtajnionego w 1973 roku) 90% Żydów w 1918 roku nie chciało wolnej Polski i unikało służby w Wojsku Polskim. Kiedy Polska walczyła z bolszewikami o przetrwanie, w Warszawie Polacy byli zmuszeni rozpędzać żydowskie prosowieckie i antypolskie manifestacje. Uzbrojone bandy żydowskie w 1920 roku zbrojnie wspierały sowietów – Żydzi z ziem polskich ochotniczo wstępowali też w szeregi Armii Czerwonej. Do Armii Czerwonej dezerterowali też żydowscy poborowi z Wojska Polskiego. Antypolska konspiracja Żydów wspierająca sowiecką agresję była finansowana też z zachodu.
Powszechna kolaboracja Żydów z sowietami w 1920 roku
Witos wspominał też jak przed bitwą warszawską na ulicach Warszawy „znaczna część ludności żydowskiej z utęsknieniem oczekiwała na zwycięstwo bolszewików i wejście ich do stolicy”. Zdaniem przywódcy ludowców Żydzi mieszkający wokół Warszawy byli silnie zbolszewizowani. W 1920 roku w całej Polsce bojówki żydowskie atakowały walczące z sowietami oddziały Wojska Polskiego od zaplecza.
W opinii Witosa „ludność Żydowska w sposób mniej lub bardziej wyraźny stanęła po stronie wrogów” – przykładem tego była postawa siedleckich Żydów. Witos opisywał jak „prawie cała ludność żydowska Siedlec nie tylko stanęła po stronie bolszewików, ale razem z nimi zaczęła nękać ludność polską”. Żydzi dostarczali sowietom wszystkiego za darmo i okazywali wrogość Polakom. Józef Piłsudski siedleckim Żydom zapewnił bezkarność.
Żydzi wspierali Ukraińców w 1918 roku
Żydowska nienawiść do Polski przejawiała się nie tylko we wspieraniu przez Żydów sowietów, ale również w 1918 we wspieraniu Ukraińców walczących z Polakami o Lwów. Żydzi ze Lwowa stworzyli swoją milicję, która wspierała Ukraińców. Handlarze żydowscy żywność sprzedawali tylko Ukraińcom, by Polacy głodowali.
Antypolska działalność posłów żydowskich w parlamencie II RP
Nienawiść do Polski manifestowali też żydowscy posłowie w polskim parlamencie. W 1919 roku żydowscy posłowie domagali się zapisania w polskiej konstytucji autonomii (kulturalnej, narodowej, oświatowej i społecznej) dla Żydów na ziemiach polskich. Żydowscy posłowie domagali się też, by jidysz (język żydowski) stał się językiem urzędowym w Polsce, tak gdzie ludność żydowska stanowiła ponad 25% mieszkańców.
Projekt autonomii żydowskiej został przedstawiony też w 1920 roku. Zbulwersowało to posła Mieczysława Niedziałkowskiego z Polskiej Partii Socjalistycznej, który stwierdził w czasie debaty, że socjaliści odrzucają „wszelkie te koncepcje, które chciałyby z Państwa Polskiego uczynić wspólną własność Polaków i Żydów”. Zdaniem socjalistów z PPS „zachować musimy koniecznie zasadę ogólną, iż Państwo Polskie jest państwem tylko polskim”.
Żydowska antypolska kampania na arenie międzynarodowej
Antypolska działalność Żydów miała miejsce nie tylko na ziemiach polskich, ale również i na arenie międzynarodowej. Za pośrednictwem międzynarodowej pracy i w trakcie demonstracji Żydzi szkalowali Polaków, by nie dopuścić do zgody państw zachodnich na odrodzenie Polski. By nie dopuścić do powstania niepodległej Polski, Żydzi na konferencji pokojowej w 1919 roku w Wersalu wymuszali na Wielkiej Brytanii i USA niekorzystne dla Polski decyzje – Żydom sprzyjało to, że i prezydent USA Wilson i premier Wielkiej Brytanii George byli zaprzyjaźnieni z Żydami. Doszło do tego, że pod wpływem Żydów Wielka Brytania dbała o interesy swojego wroga z czasów I wojny światowej Niemiec kosztem Polski.
W USA środowiska żydowskie szerzyły kłamliwą odrażająca antypolską propagandę. Żydzi organizowali akcje szkalowania Polski w prasie USA i antypolskie demonstracje. Dla środowisk żydowskich w USA warunkiem powstania Polski było uprzywilejowanie Żydów (w tym finansowanie żydowskich szkół religijnych z podatków płaconych przez Polaków). Żydzi z USA z nienawiści do Polski nie dopuścili, by Polska zyskała Gdańsk i Śląsk, a także wspierali sowiecką agresję na Polskę. Z antypolską żydowską propagandą w USA walczyli imigranci z Europy środkowej, wschodniej i Bałkanów. W odwecie za niespełnienie żądań żydowskich Żydzi rozpoczęli kolejną antypolską kampanię nienawiści.
W Polsce wydano już wiele publikacji historycznych podobnych do książki Jacka Międlara “Polska w cieniu żydostwa. Wielcy Polacy o Żydach”. Dobrze, że wciąż na nowo ten temat jest poruszany, przypominany, omawiany. Nowa publikacja na ważny temat to doskonała okazja do przypomnienia ważnych spraw, dotarcia z wiedzą do nowych czytelników do tej pory nieświadomych historii tak bardzo determinującej naszą współczesność. Czytelnicy zaznajomieni z tematyką wrogiego stosunku Żydów do Polski i Polaków mają zaś dzięki książce Jacka Międlara okazję do przypomnienia sobie tak ważnych dla naszego narodowego bytu tematów.
