Lewacy z Black Lives Matter mają kolejny szalony postulat. Tym razem chcą zastąpić hymn USA, ponieważ jest to “głęboko zakorzeniona spuścizna niewolnictwa i białej supremacji w Ameryce”.
W swojej szalonej antyrasistowskiej polityce aktywiści Black Lives Matter idą co raz dalej. W tym tygodniu Liana Morales, studentka Afro-Latinx z Urban Assembly School for the Performing Arts, odmówiła śpiewania „The Star-Spangled Banner” podczas wirtualnej ceremonii ukończenia szkoły, tłumacząc Wall Street Journal: „Ze wszystkim, co się dzieje , jeśli tam stoję i śpiewam, jestem współwinna systemowi, który uciska ludzi kolorowych”. Zamiast tego Morales wykonała „Lift Every Voice and Sing” czyli hymn czarnej społeczności w USA.
Co w zamian?
Aktywiści BLM proponują wprowadzenie komisji weryfikacyjnej, która pracowałaby nad tym, aby w przyszłości nie doszło do ponownego wybrania “rasistowskiego” hymnu. Jeden z działaczy na hymn USA proponuje utwór Johna Lennona „Imagine”, który według niego jest „najpiękniejszą, jednoczącą ludzi i wszystkie środowiska piosenką”.
Hymn USA
Pieśń The Star-Spangled Banner jako oficjalny hymn państwowy została zatwierdzona przez Kongres Stanów Zjednoczonych 3 marca 1931 roku. Powstała prawie sto dwadzieścia lat wcześniej, w 1814 roku, w czasie bombardowania przez Anglików Fortu McHenry w Baltimore, w końcowym okresie wojny brytyjsko-amerykańskiej (Anglicy użyli między innymi rakiet).
Mediator strony amerykańskiej, prawnik Francis Scott Key, został zatrzymany podczas próby negocjacji na okręcie angielskim HMS Minden, skąd ostatecznie obserwował ostrzał Baltimore. Na skrawku papieru zapisał fragment tekstu: Oh, say, can you see…. Ostatecznie Anglicy wycofali się, a baltimorczycy, świętujący zwycięstwo, zaczęli śpiewać wiersz Keya do znanej melodii Smitha To Anacreon In Heaven, pochodzącej z Wysp Brytyjskich i dedykowanej tamtejszemu Londyńskiemu Towarzystwu Anakreona.
CZYTAJ TAKŻE: Słowo „wybielający” jest rasistowskie. Firmy kosmetyczne usuwają je ze swoich produktów
Oto treść niby kontrowersyjnego hymnu.
O, powiedz, czy widzisz, w pierwszym świetle świtu,
Cośmy tak dumnie sławili w ostatnim blasku zmierzchu?
Na czyje to pasy i błyszczące gwiazdy w szaleńczej walce
Ponad szańcami spoglądaliśmy, jak dumnie łopotały?
Oślepiająca czerwień rakiet, bomby rozdzierające powietrze
Dowodziły przez całą noc, że nasz sztandar ciągle tam trwa.
Refren: O, powiedz, czy jeszcze gwiaździsty sztandar powiewa
Ponad krajem wolnych, ojczyzną dzielnych ludzi?
Na brzegu, blado się przebija przez mgieł głębiny,
Gdzie wroga wyniosły fort w złowrogiej ciszy tkwi,
Cóż to jest, co lekka bryza, ponad stromym zboczem
Przelotnie w porywach, to odkrywa, to zakrywa?
Właśnie pochwycił blask pierwszych promieni poranka
I w pełni chwały rozświetlony świeci w powodzi światła.