Tomasz Rzymkowski z Kukiz ’15 ujawnia dane o pracownikach z Ukrainy

Oto zapowiadane wcześniej zbiorcze zestawienie liczby zgłoszeń zamiaru zatrudnienia obywateli Ukrainy (przy okazji również obywateli innych państw, których takie oświadczenia dotyczą) w województwie łódzkim. Podane wartości z pewnością nie oznaczają rzeczywistej liczby zatrudnionych – zawyżają ją pracujący nielegalnie – pisze na Facebooku poseł Tomasz Rzymkowski (Kukiz’15).

Zakładając, że wynikający z tego błąd niedoszacowania jest taki sam dla całego województwa oraz pamiętając o niedoskonałości liczb bezwzględnych jako indykatora zjawiska, można jednak pewne wnioski przyjąć. Pierwsze spostrzeżenie to miażdżąca przewaga Ukraińców, stanowiących aż 98% zatrudnianych w województwie cudzoziemców z byłych republik sowieckich, przy czym wskaźnik ten jest identyczny dla mojego okręgu wyborczego (12 powiatów zachodniej części województwa).
Zaskakujące i porażające jest zagęszczenie pracujących Ukraińców w czterech powiatach północnej części województwa łódzkiego. Przyczyn należy szukać w bliskości województwa mazowieckiego i przebiegu autostrad A1 i A2, ułatwiających powstanie specjalnych stref ekonomicznych. W powiecie kutnowskim jedno oświadczenie o zamiarze zatrudnienia Ukraińca przypada na dziesięciu mieszkańców powiatu, w łowickim – na ośmiu, w obu skierniewickich (ziemskim i grodzkim) liczonych łącznie – na siedmiu i – to jest rekord województwa – w rawskim tylko na pięciu (!). A gdyby odjąć niepracujących mieszkańców? Wtedy mogłoby się okazać, że jeden pracujący Ukrainiec przypada w powiecie rawskim na trzech pracujących Polaków, czyli Ukraińcy stanowią tam już 1/4 ogółu zatrudnionych. Czy jest możliwe, że są takie powiaty w Polsce, w których ich udział w rynku pracy sięga 1/3? Myślę, że jest to jak najbardziej realne.
Gdyby przyjąć, że średnia wojewódzka (1 oświadczenie dotyczące Ukraińca przypada na 25 mieszkańców województwa) jest taka sama dla całego kraju, to mamy 1,5 mln oświadczeń o zamiarze zatrudnienia Ukraińców. Pozostaje pytanie, ile do tej liczby należy dodać pracujących “na czarno”.