Podczas homilii na mszy świętej w Niedzielę Palmową na placu Świętego Piotra podczas XI Światowych Dni Młodzieży papież Jan Paweł II stwierdził, że „Niedziela Palmowa, w którą Kościół wspomina triumfalny wjazd Chrystusa do Jerozolimy, jest jakby świątecznie przystrojoną bramą, wprowadzająca nas w Wielki Tydzień. Patrząc na ten dzień w perspektywie duchowości liturgicznej, możemy dostrzec, że jest on poniekąd stale obecny w każdej liturgii eucharystycznej. Tak bowiem, jak w swoim czasie stał się progiem wydarzeń tygodnia Chrystusowej Paschy, tak stale stanowi próg tajemnicy eucharystycznej. Więcej: próg samej liturgii. W momencie, w którym przekraczamy ten próg, wchodzimy w samo centrum Mysterium fidei”.
Zobacz także: Te słowa wyciskają łzy! O. Buczyński o hospicjach perinatalnych: „Dziecko miało umrzeć, a żyje do dziś” [NASZ WYWIAD]
Ofiara Jezusa
Zdaniem Ojca Świętego „to misterium «zawsze i na każdym miejscu» sprawuje i spełnia sam Chrystus przez posługę kapłana — szafarza Eucharystii. Chrystus, najwyższy i wieczny Kapłan, przychodzi do Jerozolimy, aby tu spełnić swoją jedyną ofiarę, ofiarę Nowego Przymierza: naprzód jako sakrament w czasie Ostatniej Wieczerzy w Wielki Czwartek; z kolei jako odkupieńczą rzeczywistość Kalwarii.
W 1998 podczas XIII Światowych Dni Młodzieży papież Polak stwierdził, że „Niedziela Palmowa przypomina nam moment przyjścia Chrystusa do Jerozolimy przed świętem Paschy. Ewangelia ukazuje Go nam, gdy wjeżdża do Jerozolimy otoczony przez rozradowane rzesze. Rzec można, że mesjańskie oczekiwanie Izraela w tym dniu dosięgło szczytu. To oczekiwanie, podtrzymywane słowami dawnych proroków, zostało potwierdzone przez Jezusa z Nazaretu — przez to, czego uczył, a zwłaszcza przez znaki, które czynił”.
Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą
Jak przypomina Jan Paweł II „kiedy faryzeusze żądali od Niego, ażeby uciszył tłum, odpowiedział: «Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą» (Łk 19, 40). Miał na myśli przede wszystkim mury świątyni jerozolimskiej, zbudowane z myślą o przyjściu Mesjasza, a po ich zburzeniu w czasie niewoli babilońskiej, skrupulatnie odbudowane. W świadomości Izraela była obecna pamięć o zburzeniu i odbudowaniu świątyni i do niej właśnie odwoływał się Jezus, kiedy powiedział: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo» (J 2, 19). Tak jak dawna świątynia jerozolimska została zburzona i odbudowana, tak też nowa i doskonała świątynia ciała Jezusa miała umrzeć na krzyżu i zmartwychwstać trzeciego dnia (por. Łk 2, 21-22)”.
Jak nauczał Ojciec Święty „wjeżdżając do Jerozolimy, Jezus wie jednak, że uniesienie rzeszy wprowadza Go w misterium zbawienia. Wie, że idzie na śmierć i że nie otrzyma korony królewskiej, ale koronę cierniową”.
Misterium męki
Zdaniem Jana Pawła II „czytania dzisiejszej liturgii noszą piętno cierpienia Mesjasza, a swój punkt kulminacyjny znajdują w opisie męki Chrystusa według ewangelisty Łukasza. O tej nieopisanej tajemnicy cierpienia mówi prorok Izajasz — uważany niejako za ewangelistę Starego Testamentu, a także odśpiewany przed chwilą psalm responsoryjny i refren: «Boże mój, Boże, czemuś mnie opuścił?». Męki Chrystusa dotyka wreszcie List św. Pawła Apostoła do Filipian, wprowadzając antyfonę, która będzie nam towarzyszyła w ciągu Triduum Sacrum: «Dla nas Chrystus stał się posłuszny aż do śmierci, a była to śmierć krzyżowa» (por. 2, 8). W Wigilię Paschalną dodamy do niej słowa: «Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko i dał Mu imię, które jest ponad wszelkie imię» (por. Flp 2, 9)”.
Papież przypomina też, że „kościół co dzień wspomina w liturgii eucharystycznej mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa: «Głosimy śmierć Twoją Panie Jezu — mówią wierni po konsekracji — wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale»”.
Powitanie mesjasza
Podczas swej homilii skierowanej do młodych papież przypomniał, że „od kilkunastu już lat w Niedzielę Palmową obchodzony jest Światowy Dzień Młodzieży. Fakt, że Kościół zwraca szczególną uwagę na młodzież właśnie w tym dniu, ma swoją szczególną wymowę: nie tylko dlatego, że przed dwoma tysiącami lat, gdy Chrystus wjeżdżał triumfalnie do Jerozolimy, witali go radośnie ludzie młodzi — pueri Hebraeorum, ale także dlatego, że po tych dwudziestu wiekach młodzi, wiedzeni trafną intuicją i wrażliwością, odkrywają w liturgii Niedzieli Palmowej przesłanie szczególnie do nich zaadresowane”.
W Niedzielę Palmową Jan Paweł II apelował do młodzieży „Droga młodzieży, zostaje dziś do was skierowane przesłanie krzyża. […]. Wasz wybór, młodzi chrześcijanie, jest jasny: chcecie odnaleźć w Krzyżu Chrystusa sens waszego życia i źródło waszego misyjnego entuzjazmu”.
Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com