- “Upłaz” urodził się 8 stycznia 1921 w Słocinie, obecnie części Rzeszowa. Przed wybuchem wojny studiował chemię na Uniwersytecie Lwowskim.
- Był ostatnim z Cichociemnych – żołnierzy, którzy trafiali do okupowanej Polski z Wielkiej Brytanii lub Włoch, by walczyć z nazistami w konspiracji.
- W 2014 roku 93-letni wówczas podporucznik Tarnawski oddał skok spadochronowy w tym samym miejscu, w którym został zrzucony 71 lat wcześniej.
- Zobacz także: Siedmiokrotny wzrost zainteresowania służbą w Wojskach Obrony Terytorialnej
Bohater wojny
Urodził się 8 stycznia 1921 w Słocinie, obecnie części Rzeszowa. Studiował chemię na Uniwersytecie Lwowskim. Po wybuchu II wojny światowej służył w 1. Dywizji Grenadierów we Francji, następnie trafił do Wielkiej Brytanii, gdzie służył 16. Brygadzie Pancernej, a następnie w 1 Dywizji Pancernej. Przeszedł szkolenie w dywersji. Cztery miesiące później został zaprzysiężony w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza w Chicheley.
Skierowano go na staż w oddziałach brytyjskich. Następnie trafił do Sekcji Dyspozycyjnej Sztabu Naczelnego Wodza. 1 marca 1944 roku został mianowany podporucznikiem.
Nocą z 16 na 17 kwietnia 1944 roku został zrzucony do kraju w ramach operacji „Weller 12″. Działał między innymi w okręgu AK Nowogródek. Czterokrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych.
Po zakończeniu wojny osiadł na Śląsku, zamieszkał w Gliwicach. W 1945 roku otrzymał pracę w Polskim Radiu w Warszawie. Później pracował jako chemik, między innymi na Politechnice Śląskiej oraz Instytucie Przemysłu Tworzyw i Farb w Gliwicach.
– Jestem zżyty ze Śląskiem. Zamieszkałem w Gliwicach, bo na Politechnikę Śląską przenieśli się profesorowie i laboranci Politechniki Lwowskiej, na której i ja studiowałem. Dobrze się tutaj czuję. To piękne miasto, ze szczególną atmosferą
– mówił przed kilkoma laty lokalnym mediom.
We wrześniu 2014 roku, w wieku 93 lat, wykonał w tandemie skok spadochronowy z żołnierzami jednostki specjalnej GROM z wysokości 2 tys. metrów. Był honorowym prezesem Fundacji im. Cichociemnych Spadochroniarzy Armii Krajowej. Awans na majora otrzymał 19 grudnia 2018 roku.
Aleksander Tarnawski był kilkakrotnie odznaczany Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi. Uhonorowano go również Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem “Pro Patria” oraz szablą oficerską.
O jego losach powstała książka „Ostatni. Historia cichociemnego Aleksandra Tarnawskiego, pseudonim Upłaz”, autorstwa Michała Wójcika i Emila Marata.
Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com
TVP Info, Twitter