Standardy edukacji seksualnej WHO
Jak wynika z tekstu standardów dostępnych w języku polskim na stronie WHO <<zgodnie ze standardami WHO seksedukatorzy powinni przekazywać dzieciom w wieku poniżej 4 lat takie treści jak „radość i przyjemność z dotykania własnego ciała”, „masturbacja w okresie wczesnego dzieciństwa” oraz „odkrywanie własnego ciała i własnych narządów płciowych”, dzieci w wieku od 4 do 6 lat mają zgłębiać tematykę związków osób tej samej płci, a w wieku od 6 do 9 lat mają być nauczane o różnych metodach antykoncepcji, poznawać „seks w mediach (łącznie z Internetem)” oraz rozwijać swoje „zadowolenie i przyjemność z dotykania własnego ciała (masturbacja/autostymulacja)”. Kolejne etapy to przekazywanie dzieciom w wieku od 9 do 12 lat tematów: „przyjemność, masturbacja, orgazm”, „skuteczne stosowanie prezerwatyw i środków antykoncepcyjnych”, „miłość wobec osób tej samej płci” czy „różnice między tożsamością płciową i płcią biologiczną”, a wreszcie „pierwsze doświadczenia seksualne” (przypomnieć należy, że chodzi o dzieci, które nie ukończyły 12 roku życia!), w wieku 12 do 15 lat: „tożsamość płciowa i orientacja seksualna, w tym «coming out»/homoseksualizm”, „ciąża (także w związkach osób tej samej płci), bezpłodność, przerywanie ciąży, antykoncepcja, antykoncepcja doraźna” oraz „informacje o usługach doradczych dotyczących antykoncepcji”. Ostateczny cel tak prowadzonej „edukacji seksualnej” następuje wraz z ukończeniem 15 roku życia, kiedy tak uformowany młody człowiek powinien osiągnąć konkretną przemianę światopoglądową: „zmiana możliwych negatywnych odczuć, odrazy i nienawiści wobec homoseksualizmu na akceptację różnic seksualnych”, mieć świadomość istnienia „seksu powiązanego z wymianą dóbr ekonomicznych (prostytucja, seks za prezenty lub posiłki)” oraz wyrażać „otwartość na różnego rodzaju związki i style życia”>>.
Tekst standardów WHO dostępny jest na stronie internetowej Biura Regionalnego WHO dla Europy i BzgA (Bundeszentrale für gesundheitliche Aufklärung — Federalne Centrum Edukacji Zdrowotnej), „Standardy edukacji seksualnej w Europie Podstawowe zalecenia dla decydentów oraz specjalistów zajmujących się edukacją i zdrowiem”
WHO promuje zabijanie nienarodzonych dzieci
Według Ordo Iuris „do propagowania aborcji i edukacji seksualnej liczne środowiska działające w ramach ONZ wykorzystują niejasny termin »zdrowie i prawa reprodukcyjne i seksualne«. W tym celu posługują się w nieuprawniony sposób postanowieniami Planu Działań Międzynarodowej Konferencji Ludnościowej w Kairze (1994)”.
Zgodnie z tym dokumentem „aborcja nie może być promowana jako jedna z metod planowania rodziny, lecz tam, gdzie jest legalna, powinna być »bezpieczna« (pkt. 8.25). Postule on przy tym powszechną legalizację uśmiercania nienarodzonych dzieci wskazując ją jako jedyną drogę do zapewnienia „bezpieczeństwa” aborcji. Jednocześnie, promują edukację seksualną narażającą dzieci od najmłodszych lat na seksualizację oraz domagają się zniesienia konieczności uzyskania zgody rodziców, w dostępie do aborcji i środków antykoncepcyjnych dla osób nastoletnich”.