Komitet Praw Człowieka rekomenduje Polsce, aby dołożyła starań do zapewnienia dostępu do aborcji

Instytut Ordo Iuris na forum ONZ sprzeciwia się kuriozalnej rekomendacji Komitetu Praw Człowieka, zakładającej m.in. dążenie Polski do zapewnienia jak najefektywniejszego dostępu do aborcyjnego zabicia dziecka nienarodzonego, zwłaszcza w przypadku powoływania się przez lekarzy na klauzulę sumienia. Stanowisko Ordo Iuris poparło 9 organizacji społecznych.

Obecnie trwająca dyskusja w Polsce na temat ochrony życia wpisuje się w globalny kontekst jakim jest okresowy monitoring przestrzegania praw i wolności człowieka zagwarantowanych w Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych (MPPOiP). Zgodnie z postanowieniami Paktu, Państwa Strony co cztery lata zobowiązane są do okresowego przedstawiania raportu o stanie przestrzegania praw i wolności potwierdzonych w MPPOiP. Dodatkowo Komitet Praw Człowieka ONZ (KPCZ) wypracował praktykę tzw. monitoringu Follow-up, której celem jest sprawdzenie, po roku od przyjęcia rekomendacji do okresowych raportów, czy Państwo Strona przyjęła rekomendacje Komitetu do wybranych, najważniejszych zdaniem Komitetu zagadnień.

Obecna procedura Follow-up, w której Polska złożyła swoje krótkie podsumowanie (tzw. Follow-up State party’s report) dotyczyła m.in. kwestii uregulowań prawnych i praktyki odnoszących się do aborcyjnego zabicia dziecka nienarodzonego. Komitet Praw Człowieka w sposób jednoznaczny i radykalny rekomendował Polsce, aby dołożyła starań do zapewnienia jak najefektywniejszego dostępu do aborcyjnego zabicia dziecka nienarodzonego, zwłaszcza w przypadku powoływania się przez lekarzy na klauzulę sumienia. Dodatkowo Komitet podkreślił bardzo wyraźnie, że Polska powinna powstrzymać się od przyjmowania jakichkolwiek ustawowych reform ograniczających dostęp do aborcyjnego zabicia dziecka nienarodzonego.

W odpowiedzi Polska wskazała, na obowiązujące przepisy w ramach wyznaczonych przez Komitet kwestii takich jak: ustawowe przesłanki dopuszczalności aborcyjnego zabicia dziecka nienarodzonego, stosowania klauzuli sumienia, zgłaszania sprzeciwu do opinii lekarza do Komisji Lekarskiej, dostępności badań prenatalnych.