Niemiecka praworządność – wspomnienia z nazistowskiego obozu koncentracyjnego Gusen

Dodano   1
  LoadingDodaj do ulubionych!
Okładka książki „Gusen. Pamiętnik dziennikarza” autorstwa Stanisława Nogaja.

Okładka książki „Gusen. Pamiętnik dziennikarza” autorstwa Stanisława Nogaja. / Fot. Wydawca

Niemcy nieustannie strofują Polskę za pośrednictwem Unii Europejskiej (będącej dziś narzędziem niemieckiego antypolskiego imperializmu). Od czasów zaborów, przez czas nazistowskiego terroru, aż do dziś, w oczach Niemców Polacy są spadłymi z drzew małpami, zwierzętami, które trzeba wziąć za ryj dla ich własnego dobra i ucywilizować, lub zlikwidować.

Kulminacją niemieckiej pogardy dla Polaków (którą i dziś widzimy w antypolskich działaniach Unii Europejskiej) były niemieckie nazistowskie zbrodnie podczas II wojny światowej. By w pełni dostrzegać dzisiejsze antypolskie działania Niemiec (w tym i te za pośrednictwem Unii Europejskiej) trzeba być świadomym, jak wyglądała niemiecka praworządność wobec Polaków w czasie wojny (zbrodnie, za które Niemcy nie zostali realnie ukarani, bo państwo niemieckie i Austria po II wojnie światowej zapewniły nie tylko bezkarność nazistowskim zbrodniarzom, ale i wspierały ich kariery).

Świadectwo ofiary

Kłam antypolskiej narracji historycznej osadzającej wbrew faktom Polaków w roli zbrodniarzy, a nie ofiar holocaustu (która kreowana jest na świecie przez Niemców, Rosjan i Żydów) zadają wstrząsające dokumenty epoki, ukazujące bezmiar cierpień polskiego narodu. Jednym z takich dokumentów jest opublikowany staraniem wydawnictwa Bellona, 440 stronicowy, „Gusen. Pamiętnik dziennikarza” autorstwa Stanisława Nogaja.

Jak informuje wydawnictwo Bellona „Gusen I było największym podobozem niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Mauthausen w Austrii. Podobóz, utworzony wiosną 1940 roku, był przeznaczony dla przedstawicieli polskiej inteligencji (w tym duchowieństwa), których eksterminowano poprzez morderczą, niewolniczą pracę w pobliskim kamieniołomie. Szacuje się, że na 37 tys. polskich więźniów Gusen zmarło lub zostało zamordowanych nawet 28 tys.!”

Dziennikarz patriota

Autor relacji opublikowanej przez wydawnictwo Bellona Stanisław Nogaj był polskim patriotą, uczestnikiem powstania wielkopolskiego i powstań śląskich (dzięki którym mogła się odrodzić po zaborach niepodległa Polska), publicystą prasy wydawanej przez Korfantego, uczestnikiem konspiracji w czasie II wojny światowej. Po tym, jak został złapany przez Niemców w 1940 roku, trafił do niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Gusen mieszczącego się w Austrii. W obozie spędził pięć lat. „Z racji biegłej znajomości języka niemieckiego pracował w obozowej kancelarii. Wiedział wiele o funkcjonowaniu obozu i mógł prowadzić notatki. Dzięki temu wkrótce po wyzwoleniu już latem 1945 roku wydał książkę, w której opisał piekło Gusen”.

Wspomnienia Nogaja „to niezwykle ważny i wstrząsający dokument naocznego świadka niemieckich zbrodni. Nogaj ukazuje także ludzkie wybory, obok monstrualnego zła, „ubranego” w mundury SS – człowieczeństwo bezbronnych ludzi, których oprawcy skazali na cierpienie i śmierć. Przy okazji stara się zachować maksimum bezstronności, wyjść poza krąg stanów emocjonalnych, wczuć się w rzeczywistość obozową. Nie broni swoich wyborów, uzasadniając je jedynie walką o przetrwanie swoje, ale także innych więźniów, którym próbował pomagać. Relacja Stanisława Nogaja jest bardzo cennym świadectwem z „epoki pieców”, bo spisanym na gorąco. Tragiczne losy więźniów Gusen ze wszech miar zasługują na poznanie i pamięć”..

Walka o Polskę już za młodu

Stanisław Nogaj swoją działalność patriotyczną rozpoczął jako nastolatek. Z Wikipedii można się dowiedzieć, że „w latach 1905/06 był inicjatorem i organizatorem strajku szkolnego w swojej klasie szkoły świętomarcińskiej w Poznaniu. Był aktywnym działaczem w Sokole i Skaucie. Pierwszym organizatorem bojówek niepodległościowych w Poznaniu (1914). Stał na czele organizacji niepodległościowej zaboru pruskiego do 1918 – był zastępcą komendanta POW Zaboru Pruskiego. Był kierownikiem Wydziału Wywiadowczo-Wykonawczego. Organizował pierwsze oddziały powstańcze w Poznaniu, zdobył gmach prezydium policji, gmach Sztabu V Korpusu, koszary Kernwerk, 20 p. 5 pułku art. ciężkiej, arsenały. Brał udział w walce pod Ławicą. Był zastępcą komendanta w akcji pod Szubinem, kierował grupą pod Szamocinem, a następnie na odcinku Paterek – Ludwikowo. 21 lutego 1919 został aresztowany za bolszewizm. Brał udział w I i III Powstaniu Śląskim. Więziony i ranny. Przebywał w więzieniu w Opolu. W okresie międzywojennym brał wybitny udział w pracy społecznej, a zwłaszcza w organizacjach sportowych i byłych uczestników powstań narodowych. W okresie okupacji stał na czele organizacji ruchu oporu Odrodzenie, został aresztowany i przebywał w obozach koncentracyjnych do 1945. W 1957 odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Przed wojną był redaktorem katowickiej “Polonii”, “Siedmiu groszy” i “Kuriera Wieczornego”. W 1937 ukazała się jego książka “Za drutami i kratami Trzeciej Rzeszy”, zawierająca opis życia więźniów hitlerowskiego obozu w Lichtenburgu. Jest to zbiór relacji Ślązaków i Niemców ze Śląska, którzy przeszli przez ten obóz. W czasie II wojny światowej działał w konspiracji, 9 marca 1940 został aresztowany przez Gestapo. Był więźniem obozów w Dachau i Gusen. Swoje przeżycia z tego ostatniego opisał w wydanych po wojnie pamiętnikach – “Gusen; Pamiętnik dziennikarza” (1945–46)”.

Ze strony Stowarzyszenia Dziennikarzy RP można się dowiedzieć, że Stanisław Nogaj był aktywnym działaczem sportowym – „był w 1921 roku współorganizatorem poznańskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej i sekretarzem Okręgowego Związku Lekkiej Atletyki w Poznaniu. W 1922 roku stał się twórcą śląskiego Okręgowego Związku Lekkiej Atletyki, a w latach 1922-1925 członkiem zarządu Śląskiego Okręgowego Związku Lekkiej Atletyki. Był współzałożycielem Polskiego Związku Dziennikarzy i Publicystów Sportowych, jego sekretarzem i prezesem, Śląskiego Okręgowego Związku Bokserskiego, Śląskiego Okręgowego Związku Lawn-Tenisowego. W latach 1925-1928 pełnił również funkcję członka zarządu Związku Polskich Związków Sportowych i Polskiego Komitetu Olimpijskiego Warszawie. […] Pracował w redakcjach „Polonii”, „Kuriera Wieczornego” i „7 groszy” jako dziennikarz sportowy: kierownik działu sportowego pisma „Polonia” i redaktor odpowiedzialny gazety „Siedem groszy” w Katowicach”.

Nazistowski obóz zagłady

Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny Gusen znajdował się 14 km od centrum Linzu w Austrii. Został utworzony na początku 1940. Więźniowie obozu zmuszeni byli do niewolniczej pracy w pobliskich kamieniołomach lub fabrykach. Istniał do samego końca wojny. Wyzwolili go Amerykanie 5 maja 1945. Według Wikipedii w obozie więzionych było: „8471 Polaków, 8258 jeńców radzieckich, 1183 Niemców i Austriaków, 875 Włochów, 864 Jugosłowian, 831 Hiszpanów, 286 Czechów, 173 Węgrów, 163 Francuzów, 119 Greków oraz 169 osób innych narodowości”. Warunki w obozie były gorsze według więźniów niż w Auschwitz. Według SS-manów obóz Gusen był „Vernichtungslager fur die polnische Intelligenz” – obozem zagłady dla polskiej inteligencji. W obozie prócz polskich inteligentów umieszczono też powstańców warszawskich. Więźniowie byli zabijani przez niewolniczą pracę, głód, epidemie, gazowanie i eksperymenty medyczne.

Chcesz być na bieżąco? Czytaj codziennie MediaNarodowe.com

Subskrybuj
Powiadom o
1 Komentarz
Najstarsze
Najnowsze Najpopularniejsze
Inline Feedbacks
Przeglądaj wszystkie komentarze

POLECAMY